“Koçluk ve geçmiş.”
Koçluk kişiyi her zaman bugünden geleceğe doğru odaklayan bir disiplindir.
Editor
0
Günlerden #perşembe, çaylarımızı da aldıysak..
Hadi başlayalım.
Çünkü ne diyoruz? #çaysızolmaz
#koçluk çizgileri içinde kalan ama farklı perspektiflerden de tartışılması gerektiğini düşündüğüm bir konuyu ele almak istiyorum bugün.
“Koçluk ve geçmiş.”
Evet, koçlukta geçmiş odaklı çalışmayız.
Koçluk kişiyi her zaman bugünden geleceğe doğru odaklayan bir disiplindir.
Neden?
Çünkü #geçmiş kişinin artık hiçbir kontrolünün olmadığı ve herhangi bir meseleyi değiştirebileceği bir alan değildir.
Değiştirebileceğimiz her şey sadece an’dadır.
Gelecek de anların ip gibi uç uca dizilmesi ile oluşur.
Geçmiş odaklı çalışılması gereken konular koçluk alanı dışında çok başka uzmanlıklar gerektirir.
Ancak bu koçluk görüşmeleri içerisinde geçmişten hiç bahsedilmediği anlamına elbette ki gelmiyor.
Zira insan zihni geçmiş ve gelecek arasında bir yolculukta.
Nasıl diyebiliriz ki, dur!
Bu yolculuk sırasında gündem gelecek odaklı olsa bile, koçun sorusu geleceğe yönelik olsa bile kişinin zihninin geçmişe gitme ve tetiklenme ihtimali vardır.
Bu geliş- gidişlerin sınırının sağlıklı çizilmesinin hem koç hem de koçluk alan kişi açısından kritik önemli olduğunu düşünüyorum.
Ee Zeynep, neden takıldın bu geçmiş konusuna? derseniz…
Teoride “koçluk geçmiş ile ilgilenmez.” desek ve bu tanımı sahiplensek de pratikte karşımıza başka gereklilikler çıktığını düşünüyorum.
İnsan ile çalışmak demek bir açıdan insan zihni emanet almak demektir. Ağır bir sorumluluk, bence. Geçmişi ile, geleceği ile tam da o anda açılımlar yaşayan, düşünen kişinin geçmişe dair tetiklenmesi her zaman olasılıklar içinde.
Mesele ezber tanımlara gömülüp insana dair pek de mümkün olmayan sınırlar çizip öyleymiş gibi yapmak yerine böyle bir tetiklenme durumunda gerek duruş gerekse de donanımı ile durumları yönetebilen bir koç halinde olabilmek diye düşünüyorum.
Aaa bir de unutmadan, ne diyorduk,
Çaysız olmaz.
Yok, olmaz.
