YOKLUĞUN & BEN

Ümidim vardı eskiden beklemeye

YOKLUĞUN & BEN

Geceyi usandırdı yalnızlığım
Fırsat bildi
İki dağın arasından doğan güneşi
Kaçıp gitti
Dibi göründü şişenin
Kadehimde meyde bitti
Yoksun işte
Hiç olmamış gibi
Ümidim vardı eskiden beklemeye
Bak oda bitti
Kaç kere daha kanar gece
Gecede ben benim içimde sen
Aşk bir kandırmaca
Oyalamaca mı kendi kendimi
Beynimden bedenime
Bir oyun mu düzmece
Görmesem karşımda duran
İçine geceleri hapsettiğim
Boş şişeleri
Okumasam
İçine hasret sardığım şiirleri
Ciğerimle dudağım arasında
Savurup gideceğim de seni
Paketteki son sigaramın son nefesinde
Olmuyor unutulmuyor
Sığmıyoruz tek kişilik yatağa
Yokluğun ve ben
N.H.R._406.ŞİİR