VUSLAT ZAMANI
Sayılı gün nedir ki, dem be dem tükeniyor,
Editor
0
Sayılı gün nedir ki, dem be dem tükeniyor,
Gönül denen tarlana hak edeni ek bitsin.
Sayılı olan nefes, ansızın tıkanıyor,
Ömrünü gasp edeni, ilmiğinden çek gitsin.
*
Ölümün saati yok, nerde nasıl, ne zaman?
Takvimler tükenirken, sayfalara dolar zan,
Hüznün güvertesinde,salınırken son vedan
Deryanın' mavisine Sevda ile bak gitsin.
*
Sermayen tükenirken heybenden azar azar
İmbikten süzülenler, mizan tartına sızar,
Emanet ağırlaşır , nevfsin kabrini kazar,
Vurgun yemiş vuslata gözlerini çak gitsin.
*
Unut tüm acıları, derin derini açar,
Baldıran şerbetini, Kevser misali içer
Kırlangıç fırtınası gönül kuşunu seçer...
Kapat eski defteri, köze anzer dök gitsin.
*
Bir ışık yak gönlüne, vakit vade, dolmadan.
Arş'a yükselsin sesin, seher, sela olmadan.
Sol yanının ağrısı, ciğerini delmeden,
Güven güvertesine Elif Bağrı tak gitsin.
*
Canın da can aramak, sıra dağlar gibidir.
Can içinde üremek, bağ da, ağlar gibidir.
Candan içeri cansa, peyde çağlar gibidir.
İki kapılı Han bu, geldik, konduk vesselam!..
Ay parem yırt kefeni "TEK HECE "ye ak gitsin.
DÜŞ SARKACI /SEVGİ İLE SEVGİLERE DOĞMAK GÜZEL.
ANTALYA //TÜRKEY.
