İki Milyon Yıl Önce, Homo Erectus Yüksek Rakımlarda Yaşıyordu

Bir çocuğun fosilleşmiş çene ve dişlerinin tarihlendirilmesi, akrabalarımızın sanılandan daha önce yüksek rakımlarda yaşadığını gösteriyor.

Arkeologlar, 40 yıldan daha uzun bir süre önce Etiyopya yaylalarında fosilleşmiş çenesi ve dişleri keşfedilen erken bir insan çocuğunun hikayesini yeniden yazıyor. Bilim insanları, görünüşe göre Homo erectus olan bu insanların iki milyon yıl önce bu yüksek rakımlı platoda yaşadığını ortaya çıkarmak için yüksek teknolojili görüntüleme kullandılar. Çalışmaları, evrimsel yolculuğumuzun erken dönemlerinde bile Homo atalarımızın sıcak Afrika ovalarıyla sınırlı kalmadığına dair daha fazla kanıt sunuyor. Bunun yerine, daha sonra dünyaya yayılma yeteneklerinin bir habercisi olan çeşitli ortamlardan yararlanıyorlardı.

Ekip, dişleri ve çeneyi daha önce hiç olmadığı kadar analiz etti ve bulgularını Science dergisinde yayımladı. Dişleri diğer erken Homo türlerinin dişleriyle karşılaştırdılar ve çocuğun Homo erectus olduğunu öne sürdüler. Yazarlar, bu grubun fosille birlikte bulunan Oldowan teknolojisine ait bol miktarda taş aletin yanı sıra bölgede bulunan ve neredeyse aynı zaman dilimine ait daha gelişmiş Aşölyen aletlerini de yapmış ve kullanmış olabileceğini söylüyor. Yazarların teorisine göre bu durum, bu erken insanların yüksek rakımlı bir ortama hızla adapte olduklarını gösteriyor.

Roma’daki Sapienza Üniversitesi’nde arkeolog olan çalışmanın ortak yazarı Margherita Mussi ve meslektaşları iki tekniği birleştirdi: argon-argon tarihleme ve yakın zamanda tamamlanmış bir paleomanyetik tarihleme analizi.

Fosil ve beraberindeki Oldowan eserleri daha önce 1.7 milyon ila 1.8 milyon yıl öncesine tarihlendirilmişti, ancak revize edilen tarihler, şimdi onları yaklaşık iki milyon yıl öncesine yerleştiriyor. Ekip ayrıca fosili incelemek ve hangi türü temsil ettiğini önermek için gelişmiş görüntüleme teknolojisi kullandı. Mussi, “Bu analiz bize dişlerin içinde son derece ayrıntılı bilgiler verdi ve hâlihazırda Homo erectus olarak değerlendirilen birçok dişle karşılaştırıldı.” diyor.

Araştırmacılar antik dişlere ve çeneye dayanarak çocuğun cinsiyetini belirleyemediler, ancak bu tür pek çok fosil erkek olarak kategorize edildiğinden, Mussi antik çocuğun “Küçük Garba” adını verdiği bir kız olduğuna karar verme özgürlüğünü kullandı.

Çocuğun kalıntıları 1981 yılında Melka Kunture kompleksi olarak bilinen önemli bir tarih öncesi sit alanında bulundu. Burası, Addis Ababa’ya 48 km uzaklıktaki Etiyopya yaylalarının birkaç kilometrekaresi boyunca uzanıyor. Yıllar boyunca, çene kemiği ve dişlerin önceki analizleri, sadece Homo erectus değil, aynı zamanda Homo habilis veya Homo rudolfensis de dahil olmak üzere çeşitli erken Homo türleriyle yakınlıklar önerdi.

Burada tam olarak hangi erken insanların yaşadığını belirlemek için numuneyi dünyanın dört bir yanına götürmek gerekiyordu.

Tıpkı Homo erectus’un tarih öncesi dünyanın büyük bir bölümüne göç etmesi gibi, çocuğun çene kemiği de sahibi öldükten yaklaşık iki milyon yıl sonra kendi imkansız yolculuğuna çıktı. Mussi, değerli kalıntıyı Fransa’nın Grenoble kentindeki Avrupa Sinkrotron Radyasyon Tesisi’ne elden taşımak için Etiyopya hükümetinden izin aldı. Son teknoloji görüntüleme tesisinde bulunan bir cihaz, hastanelerde yaygın olarak bulunanlardan 100 milyar kat daha parlak X-ışınlarıyla nesneleri ayrıntılı olarak analiz edebiliyor.

Avrupa Sinkrotron Radyasyon Tesisi, diş yüzeylerinin taç yükseklikleri ve şekilleri gibi dış özelliklerini ve mine ile dişin altındaki dentin arasındaki bağlantılar gibi iç özelliklerini gösteren bir dizi görüntü üretti. Ekip bunları çeşitli erken Homo türlerinin bilinen örneklerinde bulunan özelliklerle karşılaştırdı.

Bu analizin, Küçük Garba’nın Homo erectus, yani bizimkine çok benzeyen vücut oranlarına, karasal bir yaşam tarzına adapte olmuş daha uzun bacaklara ve daha büyük beyinlere sahip ilk antik ata türümüz olduğunu gösterdiğini söylüyorlar. Homo erectus aynı zamanda tüm insan türleri arasında en başarılı olanıydı, en azından şimdiye kadar. Yaklaşık 110.000 yıl önce son kaleleri olan Java, Endonezya’da yok olmadan önce, yaklaşık iki milyon yıl gibi şaşırtıcı bir süre boyunca hayatta kaldılar.

Devamı websitemizde.