Bu gün günlerden ANNEM...
O benim GÜNEŞİMİ UYANDIRANDI.
Editor
0
Bu gün günlerden ANNEM...
O benim GÜNEŞİMİ UYANDIRANDI.
Annesiz 20 yıl doldu bu gün. Ebedi mekanında huzurla uyu Canötem Annem...Ruhun şad, mekânın cennet olsun.
DÜŞ GİBİ ' Anneme'
Hani diyorum;
Bir yağmur sonrası
Gökkuşağına tutunup geliversen
Kapım aralansa
Apansız süzülsen içeri
Bir düş gibi
Renk gibi, ışık gibi
Doluversen odama
Huzur gibi…
Ilık nefesini duysam alnımda
Kalbim fırlar mı yerinden?
Deli gibi…
İşte o zaman
Kayıp gider saçlarımdan tokalarım
Heveslenir peşine düşmeye
Kırmızı pabuçlarım
Unuturum
Fındık dalına asılı beşiğimde
Gün boyu seni beklemelerimi,
Unuturum
Senli sensizliğimi,
Yatılı okuldaki kimsesizliğimi,
Garipliğimi…
Yamalı dizini gösterip:
“ Siz, okumaya mecbursunuz! ”
Diyen duruşun eklenir kimliğine
Hamurun sabırla, şefkatle,
Cömertlik ve azimle yoğrulmuş senin
Gözümün nuru, hasretim…
Bilirim:
“Gel ” desem… gelemezsin
Görünen köyün ardı yakındır,
Bekle beni, geleceğim anneciğim...
Naime KOÇ ÖZEREN
****************
Varlığımı borçlu olduğum canpareme, anneme... Yıllardır tükenmeyen özlemimle....
***
Hani gökkuşağının iki ucu yerde ya... Küçücük bir çocukken, gökkuşağına tutunarak dilerlerse yeryüzüne gelebileceğini hayal ederdim kaybettiğim sevdiklerimin. İşte, o hayalin şiiri bu...
