ANNEM__________

On beşiydi martın Zemheri soğanda bir kadın

ANNEM__________
ANNEM__________
On beşiydi martın
Zemheri soğanda bir kadın
Alışmamıştı gözlerim aydınlığa
Az değil 9 ay 10 gün yattım
Kocaman bir elin içindeydi
Küçücük parmaklarım
Gözyaşlarına boğulmuş sevinci
Gülerken ağlıyordu
Beni sıcacık tenine saran kadın
Ne kadar güvendeydim
Senin parmaklarından
Tutunurken hayata
Teninde bahar kokusu
Zıbınım yastığım yorganım
Kanaviçe den çiçekler
Benim ilkbaharımsın anne
Tahta beşiğin gıcırtısına karışsa da
Kulağımda hala ninni seslerin
Anneler günün kutlu olsun
Sen hala benim en değerlim sin
Tutamasa da şuan ellerim ellerini,
Kesilmedikçe nefesim
Sen benim hep yüreğimdesin
NH.R_087_ŞİİR.