KENDİME UMUT

Bugün yazın tüm renklerinin harmonisiyle ruhumu boyayacağım. Fırçayı küçük kızın eline tutturacağım ve ona "içinden nasıl geliyorsa öyle boya" diyeceğim.

Kuru dallardan filizlenen çiçeklerden güç bulacağım. " Onlar sil baştan yapabiliyorsa ben de yaparım." diyeceğim kendime.

Yüklerime aldırmadan bir kayadan ötekine zıplayacağım.

Dalgaların sesiyle zihnimin uğultularını susturacağım.

Bir kayığa oturup denizlere açıldığımı hayal edeceğim. Alabildiğince özgür, umarsız, tasasız.

Küçük bir deniz kızı gibi dalıp çıkacağım ruhumun ağrıyan derinliklerine...ve "buldumm, at gitsin" diye fırlatacağım cam kırıklarını.

Bir salyangoz seveceğim; kabuğunun sertliğine aldırmadan. Bir kedinin peşinden sürükleneceğim, tükettiğim zamana vahlanmadan. Hem kime ne? Bu hayat benim değil mi nihayetinde?

Salıncakta sallanacağım ve kuşlar gibi kanatlarımı açıp bir dala konacağım. Yaprakların rüzgârla dansına kaptıracağım kendimi ve melodiye tempo tutacağım. Ritmini yakalayacağım dünyanın. Bozulmuşsa madem.

Ve tüm bunları seninle yapacağım küçük kız.

Gün sonunda yorgun argın başımı yastığa koyarken dünün farkı bugünün farkındalığı olacak yüreğimde...ve aldığım her nefese şükredeceğim. Bazen nefes almak güç gelse de gülümsemeye devam edeceğim.

Elif SÖZER 

Yüksek Mimar