Önceki İçerik
Sonraki İçerik
Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 18, 2020 0
Editor Temmuz 1, 2020 0
Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 15, 2020 0
Editor Mart 31, 2024 0
Editor Mart 31, 2024 0
Editor Mart 31, 2024 0
Editor Mart 26, 2024 0
Editor Mayıs 16, 2020 0
“Finans Sohbetleri” podcast serisi yayında.
Editor Eylül 13, 2020 0
Öğrencilerin yaşadığı sorunlar
Editor Eylül 2, 2021 0
Türkiye'ye nasıl geliyorlar?
Editor Temmuz 16, 2021 0
Eski mal sahibi ile yapılan kira sözleşmesinin sonunda da direkt dava açarak tahliye...
Editor Eylül 5, 2021 0
YENİ YEŞİL ALANLARA İHTİYACIMIZ VAR
Editor Ekim 23, 2020 0
Bodrum’un saklı güzelliği Cennet Koyu’nun hemen yanında yer alan Amanruya
Editor Haziran 12, 2021 0
Yurt dışına açılmak kolaylaştı
Editor Haziran 3, 2020 0
Çok daha eski zamanlarda Müslüman toplumların misvak kullandığı bilinmektedir.
Editor Haziran 3, 2021 0
Küresel Riskler Raporu'nda ilk beş maddeden dördü çevre sorunlarıyla ilgili
Hani hep derim ya, zaman durdu diye. Deprem anından itibaren bende zaman binlerce defa durdu.
Babasını kaybetmiş, sadece annesiyle birlikte yaşayan, okumasına, çalışmasına, sofrasına destek olduğum Hasan'da Osmaniye'de yaşıyordu. Depremden 3-4 saat sonra hala büyütüp bakamadığım bir fotoğraf gönderdi. Annesinin göçük altındaki fotoğrafını.. Ve bu dünyadan o da ayrılmıştı. Kimsem kalmadı Can abi dedi. Bu hayatta daha fazla ne yapabilirim diye sordu. "Allah büyüktür, devlete sığın" demekten başka bir şey gelmedi dilimden.
Bir gün sonra bir mesaj daha.. Can abi, "annemi çilek dolabına koydular", orada bekliyor dedi. Türkçesi iyi olmadığı için muhtemelen bahsettiği, soğuk hava depolarıydı. Neler hissettiğimi gerçekten anlatamam.
Anlatamıyorum.. Gerçekten bazı şeyleri ifade edemiyorum. Eminim buradaki bir çoğumuz çok yakınlarını bu depremde kaybetti. Ve geriye kalanlar.. Onlar da bu yaşanılanların travmasını ömür boyu atlatmakta zorluk çekecek. 1999'da yaşanılan o büyük deprem hala konuşuluyor, insanlar halen o depremin yaralarını sarmaya çalışıyorsa, bu deprem yaşamlarımıza çok ama çok daha derinden işleyecek.
Az değil, 1 canın bile çok değerli olduğu bir Dünya'da 13.5 milyon insanın etkilenmesi benim için anlatılamaz bir şey.
Ömrünü depreme adamış, binlerce makalenin yayılmasına destek olmuş, yüzlerce tez yazdırmış bilim insanları var ülkemizde. Bu bilim insanları hiç durmadan bizleri uyarıyorlar. Yer belirtiyorlar. "Türkiye Deprem Haritası" diye bir harita var. Bordo çizgilerle belirlenmiş fay hatları var. Diyeceğim o ki.. Biz ülkece depremin nerelerde olabileceğini "biliyoruz". Bile bile, göre göre başımıza geliyor bazı şeyler.
Jeomorfolog bir amcam var.. Cengiz KAYACILAR. İstanbul Deprem Gerçeği'nden dolayı 25 yıl önce İstanbul'u terk etti. Niğde'de yaşamaya ve Niğde'nin o güzel dağlarına bakan bir yerde bir Dağ Müzesi kurdu. Orada yaşıyor. Onunla sohbetlerimizde hep aynı şeyden bahsediyordu: Marmara Bölgesi'nde yaşanılacak büyük bir depremin ülkeyi sıfırlayabileceğini söylüyordu. Türkiye'nin 3'te birinin konsantre olduğu, tam da o bahsettiğimiz fay hattının göbeğindeki bir coğrafyada yaşanılacak büyük bir depremi hayal etmek bile istemiyorum. Şu an yaşadığımız yeterince hafızamı zorluyor.
Yapılması gereken o kadar çok şey var ki. Türkiye fay hattı üzerinde bulunan tüm yüksek katlı binalardan vazgeçmeli. Bunun için devlet-özel-sektör, kendi milli arazilerine "Deprem Dönüşüm Evleri" yapmalı. Konsantre yerleşimlerden ziyade, daha homojen, daha yayılımcı bir yerleşim modeli "ZORUNLU" olmalı. İnsanlar büyük binalardan, oralara taşınmalı bana kalırsa.
Aklımın yettiği tek şey bu. Yeni yerleşimler, yeni köyler.. Yaşamı yeniden başlatacak aksiyonlar..
Sil-baştan olmalı her şey. Bilimle. Akılla. Mantıkla. Analizle.