Önceki İçerik
Sonraki İçerik
Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 18, 2020 0
Editor Temmuz 1, 2020 0
Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 15, 2020 0
Editor Mart 31, 2024 0
Editor Mart 31, 2024 0
Editor Mart 31, 2024 0
Editor Mart 26, 2024 0
Editor Nisan 21, 2021 0
Gençler kısa yoldan ekonomik durumunu düzeltmenin derdinde’
Editor Aralık 31, 2021 0
Doğayı koruyan üretim anlayışı
Editor Nisan 29, 2021 0
Ramazan pidesi ve güllaç siparişleri en çok satanlar sıralamasına girdi
Editor Ağustos 8, 2021 0
İstinye Üniversitesi Vadi Kampüsü ile büyüyor
Editor Temmuz 18, 2021 0
Siyah saçlarını sarsan bağrıma Sürmeler mi çektin mavi ağına
Editor Ağustos 26, 2021 0
Sevdiğiniz yiyecekleri hayatınızdan çıkarmak
Editor Temmuz 27, 2019 0
Eski şifonyerleri biriktirir misiniz?
O kadar çoklar ki çünkü….
Kime sorsak mutlaka annesinin dedesi, ananesinin dedesi, babasının, babannesinin dedesi; amcası, dayısı; illa ki bir cephede bu kaderi yaşamıştır değil mi?
* Bizde bir Çanakkale ş e h i d i ile (onun hikâyesi de apayrı) bir de solda fotoğrafını paylaşmış olduğum (sağda eşi ile-sonradan renklendirilmiş fotoğraf) Çanakkale g a z i s i var, benim bildiğim.
* Zaman zaman paylaşırım, g a z i dedemiz Y u nan’a esir düşüyor, tam 7 yıl boyunca tarlalarda öküz gibi toprak sürdürülerek çalıştırılıyor. Tam elden ayaktan düşmüş, sağlıksız bir hâle gelmiş, ö*ldürülecekken esir mübadelesi çıkıyor ve ülkemize geri dönebiliyor.
* Bu nedenle g a z i olarak anılıyor ve bu mertebeyi kullanarak devletten hiçbir yardım almayan, gururlu bir adam olarak yaşamını sürdürüyor.
* Mahallede everilecek genç kızlara zevce bulunamadığından bölgenin hâli vakti yerinde, bilgili bir hatunu ile evlendiriliyor.
Sonra 2 çocuk, sonra torunlar, sonra da biz…
—-
Bastığın yerleri "toprak!" diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehîd oğlusun, incitme, yazıktır atanı;
Verme, dünyâları alsan da, bu cennet vatanı.
——
diyor Mehmet Âkif Ersoy, İstiklâl Marşımızda.
Hepimiz ş e h i t oğluyuz, kızıyız, evladıyız…
Kefensiz yatanlar, beşikteki bebeğini bırakıp cepheye koşanlar, lise sıralarından koşarak canlarını feda edenler…
Özgürce yaşayabilmemiz için bir dakika düşünmeden ö l * ü me koşanlar…
Keşke ama keşke hiç savaşlar olmasa da böyle anmalara da gerek kalmasa, yenileri eklenmese, dünyanın vatandaşları olduğumuzu idrak edebildiğimiz günler gelse…
Onu sağlayanları ansak ya da onlara teşekkür edebilsek..
O gün gelene kadar kendi topraklarımızda özgürce yaşabiliyor olmamız kıymetli.
Bağımsız oluşumuz kıymetli, medeni kanunlarla yaşayabiliyor olmamız kıymetli…
Onların sayesinde, gözünü kırpmadan vatanını koruyanlar sayesinde sahip olduk her şeye…
İncitmemeliyiz onları, dünyaları alsak da vermemeliyiz bu cennet vatanı (mecazen ve madden)
Ruhunuz şad olsun