Aşk Bir Büyü
Aşık insan, bir daha asla eski haline dönemez........
Editor
0
Oysa, Aşk'ın kendisi saf büyüdür. Ve bu büyü aşık olanı dönüştürür...
Aşkın büyüsü, ona cesaret edeni ve "ben aşığım" diyeni değiştirmeye, dönüştürmeye başlar. Bu müthiş bir simyadır.
İnsana "asla yapmam" dediği ne varsa, yaptıran ve yapma gücü veren, duyguların en inişli çıkışlısında gezinme ve deneyimleme olacağı sunan, fiziksel, psikolojik (duyusal) ve zihinsel (ruhen) başkalaşıma sebep olan bir büyüdür.
Aşık insan, bir daha asla eski haline dönemez. Üzümün şaraba döndükten sonra yeniden üzüm olamaması gibi...
Güzelleşebildiğin gibi, çirkinleşebilirsin de...
İyileşebildiğin gibi, kötüleşebilirsin de.
Cesur olabildiğin gibi, korkaklaşabilirsin de.
Doğrulanabildiğin gibi, yanlışlanabilirsin de.
7 kat göğe erdiğin gibi, 7 kat dibe de çökebilirsin...
Ben aşkı devrimci ruhlara yakıştırıyorum; diğerleri aşkı değil, sevginin ve rahatlığın kolunda hoşça vakit geçirenler. Onlar bazı dayatmaların sınırları içinde, çok da tatlıya tuzluya dokunmadan kendilerine göre sevgi diye tanımladıkları neyse, onu yaşayanlar...
Çünkü dönüştürmeyen, alışkanlıklarla yürüyen, başkalarına bağlı-bağımlı (aileden kültüre, statüden yaşam tarzına vb) şey aşk değil. Olamaz da.
Aşk, bir özgürleşme aynı zamanda.
Bilmediğin kendinle yüzleştikçe, daha da yaratıcı olduğun (çünkü sınırlarını yıkıyorsun) ve başkalarına da esin veren bir süreç.
Ve aşk, herkesin gözü önünde bu büyüyü yapıyor.
Simya gözlerimizin önünde gerçekleşiyor.
Gözlere, gülüşlere, bedene yansıyan, içten geleni dışa coşkuyla yansıtan, akıtan, aydınlatan bir güç, Aşk.
Aşkın kendisi büyü.
Ve bu büyü, dışarıdan bir güçle de yapılamaz.
Yani masallardaki gibi büyücülerle veya hocaların üfürükleriyle aşk olmaz.
İçimizde olmalı aşk.
İçimizden taşmalı.
Söze, eyleme, yaşama dönüşmeli...
Dönüşürken, dönüştürerek.