Acılar.
Acılar... Aslında acılar hiç geçmiyor...
Editor
0
Acılar... Aslında acılar hiç geçmiyor...
Sadece, onlarla yaşamaya alışıyorsun.
Göğüs kafesinin altında bir yerde,
Sen hepsini unuttuğunu sansan da,
Gizli bir hastalık misali barınmaya,
Sinsice seni tüketmeye devam ediyor.
*
Herşeyin yolunda gittiğini düşünürken,
Bir an geliyor... Beklemediğin o anda,
Bir şarkı, bir şiir veya hatıralar kokan,
Kıyıda köşede unutulmuş bir eşya,
Geçti sandığın acılarını hatırlatıyor.
Kapanmış yaraların yeniden kanıyor.
*
Çaresizliğin boğazında düğüm olurken,
Nefesin kesiliyor, gözlerin doluyor,
Canın yorgun bedenine ağır geliyor.
O zaman herkesten sır gibi sakladığın,
Kendi cehenneminin orta yerinde,
Bir başına acılarının ateşiyle yanıyorsun...
Ayşe KARADENİZ
