UMUTLARIMDAN VAZGEÇMİYORUM
Şimdi, avuçlarımda kalan son umut kırıntılarımda,
Editor
0
Şimdi, avuçlarımda kalan son umut kırıntılarımda,
Suskun yüreğim ve yorgun ruhumla,
Canımı acıtan tüm vefasızlara inat,
Bu acımasız hayata,
Var gücümle tutunmaya çalışıyorum.
An oluyor bocalıyor buna ne gerek var diyorum.
Sonra can bildiklerimin yüreğime açtığı,
Derin yaralarım geliyor aklıma,
Ürkek bir sesle kendime sesleniyorum.
"Vazgeçme ve inatla devam et yoluna".
İçimden gelen bu sese kulak veriyorum.
Tüm yaşanmışlıklarımı,
Hayal kırıklıklarımı kendime tecrübe sayıp,
Yenilgiyi asla kabullenmeyip tüm gücümle,
Kaldığım yerden hayata devam ediyorum.
Yolum zorluklarla dolu olsa da,
Biliyorum bu günlerde elbet geçecek.
Yorgun ruhuma yeniden can verecek,
Hayata sıkıca bağlanmamı sağlayacak,
Yüreğimi güldürecek baharlar gelecek.
İşte o gün, yüzüme gülümsememi takınıp,
Çocuk masumluğuyla düşler kuracağım.
Yüreğimi acıtan can bildiklerime inat,
Hak ettiğim mutluluğu doyasıya yaşayacağım.
Çünkü ben umutlarımdan vazgeçmiyorum...
Ayşe KARADENİZ
