Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 18, 2020 0
Editor Temmuz 1, 2020 0
Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 15, 2020 0
Editor Mart 31, 2024 0
Editor Mart 31, 2024 0
Editor Mart 31, 2024 0
Editor Mart 26, 2024 0
Editor Eylül 2, 2021 0
Cenazeye ilişkin bilgilerin kamuoyuyla ayrıca paylaşılacağı aktarıldı.
Editor Eylül 13, 2021 0
Cengiz Aytmatov'un unutulmaz eseri Selvi Boylum Al Yazmalım
Editor Nisan 9, 2021 0
İNSAN ELİ İLE ÜRETİLEN EN TEHLİKELİ KARSİNOJEN: SİGARA!
Editor Şubat 3, 2021 0
SULAK ALANLARIMIZ KURUYOR
Editor Ocak 26, 2021 0
Birleşme, yeni teknolojiler doğuracak
Editor Ocak 4, 2021 0
“Aslında zor bir adamım. Kime patlayacağım belli olmuyor”
Editor Nisan 4, 2021 0
“KLİMA YAKIT TÜKETİMİNİ ARTTIRMAZ”
Editor Şubat 1, 2020 0
Hem çiçek hem minik hediyeler etkileyici oluyor
Editor Haziran 29, 2021 0
TÜRKİYE ÖNÜMÜZDEKİ 2 YILA DİKKAT ETMELİ
Editor Eylül 20, 2021 0
Alzheimer önlenemeyebilir ancak ötelenebilir
Ufka bakmayı çok seviyorum, çok uzaklara.. Görebildiğim kadar uzağa. İnsanları tanımak için de bunu yapıyorum. Bir insanla görüştüğümde neler düşünüyor, geleceğinde ne var, o insanın ufkunda ne görünüyor onu tahmin ediyorum. Ve sonrasında o ufkun ötesinde birlikte neler yapabileceğimizi hesaplamaya çalışıyorum. Bu benim için bir keyif. Belki bir analiz yeteneği.
Genelde şuna rastlıyorum. Özellikle bilginin gücünü elinde bulunduranlarda. Yaşı 80'e bile gelse, bilginin gücünü elinde barındıranlar Türkiye'de şunu yapıyor: Paylaşmamak. Bu bilgi benim demek! Bu onların hayatlarında yaptıkları en büyük ama en büyük hata. Bilginin paylaşılmaması, keşiflerin söylenmemesi, "bu benimdir" demek bir insanın hayatında yapabileceği en büyük hata bana kalırsa. Yaptıklarınızla, yaşattıklarınızla, anı bıraktıklarınızla, düşüncelerinizle sonsuza gitmek ile ölüp toprağa karışmak arasında büyük bir tercih yapıyor insanlar.
Bildiğim her şeyi söylerim. Elimdeki her türlü gücü, imkanı, sahip olduğum, olabileceğim her şeyi ama her şeyi paylaşırım. Bu bazen garip karşılanır, bazen yahu Can sen ne yapıyorsun denir. Cebimde 100 TL kaldıysa ve buna bir başkasının ihtiyacı varsa, aç kalacağımı bile düşünmeden çıkarır veririm. Bu çok garip bir duygu. Ama yaparım bunu. Ve tam da bu yüzden ülkemle gurur duyarım. Neden biliyor musunuz? En kötü zamanınızda, en ama en dipte hissettiğiniz anda bile bu ülke size bakar. Anadolu'da bir kapıyı çaldığınızda sizi aç bırakmaz. Ama buradaki sihir "pozitif olmak ve ne istediğini bilmek". Gerisi kendiliğinden geliyor.
"İlerlemek ve muasır medeniyetler seviyesine çıkmak" ne demek biliyor musunuz? Bildiğiniz bilgileri paylaşmak, vardığınız ufku herkese göstermek ve insanlardan o ufkunda ötesinde şu da var demelerine neden olmak. Hepimizden üstün milyonlarca zeka var. Bizim bulduklarımızı, bizim düşündüklerimizi emin olun milyonlarca insan bizden belki 100 yıl önce düşündü. İnsanın en büyük hatası, kendisini evrenin merkezinde görmesi. Her birey kendisini evrenin merkeziymiş gibi hissediyor. "Ben olmazsam yapamaz", "ben olmazsam, o iş olmaz" düşünceleri içerisinde mesela. Tüm bu "ben-merkezci" davranışlardan uzaklaşıp, eteğinizdeki taşları nasıl dökeceğinizi hesapladığınız bir Pazar günü olsun bugün.
Bildiğiniz her türlü bilimsel bilgiyi, araştırmayı, sizin için "en gizli" sandığınız tüm araştırma notlarını paylaşın bilginin gücüne sahip insanlar.. Bu ülkenin gençlerinin araştırma ve deneyimle elde edilmiş "kadim bilgilere" ihtiyacı var. Bunu yapın.