ÖZÜ UNUTTUK

Ne yöne baksam hep beton yığını

ÖZÜ UNUTTUK
Ne yöne baksam hep beton yığını
Toprak kokan evi yolu unuttuk
Odalar kapandı hatır kalmadı
Büyüğü unuttuk dostu unuttuk
*
Eski bayramların kalmadı tadı
Bayramı unuttuk gülü unuttuk
Dambaşıda yenen aşı ekmeği
Birlik bereberli özü unuttuk
*
Eski kahvaltıları arar olduk
Bulamacı hasıdayı unuttuk
Durşunun kalmadı sofrada yeri
Sütlü çorba ile tuzu unuttuk
*
Damlarda kesildi kuzu sesleri
Meleri unuttuk eti unuttuk
Yok oldu kalmadı bizlerde çoban
Ali Osman'ı sürüyü unuttuk
*
Köyler bitti evler boş duvar yıkık
Göz ucu ile dönüp eve baktık
Bozuk olan kapıya kilit taktık
Daşdan duvarı kerpiç'i unuttuk
*
Köyde tavuk kaz'a rekabet yok
Yumurta şehirden gider kümes boş
Köydeki diyor böyle yaşam da hoş
Hollukta civciv'i gurk'u unuttuk
*
Yok hayatın tadı yok bi anlamı
Domates kurusu içi unuttuk
Can Kadir'in de kalmadı umudu
Neşeyi gülmeyi unuttuk.
Can Kadir
Kadir DOĞUALP