İNSAN NEDİR ? NE DEMEKTİR ?

İNSAN NEDİR ? NE DEMEKTİR ?

Saygı değer Okuyucularım ilk önce sizlere İnsan kelimesinin anlamlarını açıklamak istedim . İnsan kelimesinin sözlük anlamı Toplum hâlinde bir kültür çevresinde yaşayan, düşünme ve konuşma yeteneği olan, evreni bütün olarak kavrayabilen, bulguları sonucunda değiştirebilen ve biçimlendirebilen canlıdır . Huy ve ahlak yönünden üstün nitelikli kimsedir .

İnsan, kesinlikle et ve kandan oluşan bir varlıktan ibaret değildir. İnsan hayatını anlamlı bir hale getirebilmesi için bir varlığa bağlanır. Her ne kadar farklı etkenlerden dolayı birey ya da toplumlar bazı şeylere karşı mesafeli olmuşlarsa da bu durum günümüzde daha ileri taşınamamıştır. Nihayetinde, fıtratın sesine kulak verilmek zorunda kalınmıştır. Bu noktada inanç türü iyi bir laboratuardır. Varlığın gerçekliğini kavramak ancak inançla sağlanabilir. Çünkü hayatı anlamlandırmak ancak, Allah’a imanla mümkündür. Her yaştan insan, yaratılışı itibariyle inanan bir varlıktır. İnanmak onun zihin ve ruh dünyasında

mevcuttur. İnsanın zihninde yaratıcı kudreti arama özelliği var olduğu gibi, onun ruhunda, yüce bir varlığa sığınma duygusu ve ona güvenme ihtiyacı da vardır. Görünen varlığından apayrı, insanın bir de görünmez varlığı vardır. O da hakkında bize az malumat verilen ruhtur. Bu sebeple biz insanlar, insanın ruh ve bedenden meydana geldiğini kabul ettiğimiz ve ölümden sonra ruhun bekasına iman ettiğimiz için, ölümden sonraki hallere de inanırız. Ayrıca insan taşıdığı ve yaşadığı duygularla değer kazanmaktadır. Aşk ve sevme duygusu da insana verilmiş en güzel ve anlamlı duygulardan biridir. Sevgi, sadece insana mahsus bir duygudur. Bu duyguyu, en mükemmel şekliyle yaşayabilen varlık sadece insandır . Çünkü insana sevmek yaraşıyor. İnsan, sevince ve sevilince gerçek manada insandır. İnsana sevmek yakışır. İnsan, sevince ve sevilince insandır. İnsan merhametli olmalıdır bütün Canlılara Sevgi ve Merhamet kapasitesi yoğun insanlardan oluşan bir toplum, hayatın yaşamaya değdiği, insan olmanın lezzet verdiği, insanlar arası ilişkilerin kaliteli olarak icra edildiği bir dünyanın

kapılarını açacaktır. Dünyanın yaşanabilirliği, sevginin insanlardaki oranıyla alakalıdır. Nitekim sevgisizler yüzünden her geçen gün dünya neşesini, sevincini, heyecanını kaybetmektedir. Sevgisizler dünyaya daha çok hükmettiğinde, dünya ömrünü tamamlamış olacaktır. Onun için dünyadaki insanları, sevenler ve sevmeyenler diye ikiye ayırmak mümkündür. Sevgi, taşıyan insan sevimli olur. İnsan, taşıdığı duygularla anlam kazandığı için, güzel duygular taşıyan insan haliyle güzelleşeceklerdir. Sevgi, taşıyanda etkisini gösterir. İnsan, bedeni içinde

taşıdığı duygular ile değerlendirilir. İnsanı bir duygu kabı olarak düşünürsek, bu kabın içinde olanlar dışa da yansıyor. Bu kapta sevgi taşıyan seviliyor. Sevgi, ruhun gıdasıdır. Bütün varlık sevildikçe anlamlıdır. İnsan böyle bir sevgi gıdasından haz duyar. Bedende yaşayan ruh, sevgiyle beslenirse güzelleşir. İnsan sevgisi kadardır. İnsan, önce kendisini sever ve sevmeli. Sonra akrabalarını, çevresini,köyünü, kasabasını, şehrini, ülkesini sever ve sevmeli. Sonra Gittiği ülkeleri, hayal ettiklerini, bütün

yeryüzünü, sema vatı, öte alemleri sever ve sevmeli. Böylece âlemde ne varsa, insan onlara sevgi besler. İnsanlar, yardımlaşma ile yaşarlar , İnsanlar, dostluk ile yaşarlar, İnsanlar, sevgi ile yaşarlar, İnsanlar, yardım yaparsa yardım alır. İnsanlar, dostluk yaparsa dost olur, İnsanlar, sevgi beslerse sevgi görür. İnsanlar, insan sevgisi ile yaşar ,.. Sözlerime son verirken insan la ilgili güzel sözlerle ve Necip Fazıl Kısakürek’in insanlarla ilgili sözleri bitirmek istiyorum Saygı değer okuyucularıma iyi okumalar dilerim.

İnsanın değeri gözünün gördüğü kadardır, baktığı kadar değil. Mevlana

•İnsan kardeşiyle çoktur, kuvvetlidir. Hadis-i Şerif

İnsanların en kötüsü, iyiliği kötülükle karşılayan ve insanların en iyisi, kötülüğe karşı iyilik yapandır. Hz. Ali r.a.İnsanların en kötüsü iyiliği kötülükle karşılayan ve insanların en iyisi, kötülüğe karşı iyilik yapandır. Hz. Ali r.a.

Necip Fazıl Kısakürek’in insanlarla ilgili sözleri

Düşünüyorum: ondan evvel zaman var mıydı? Hakikatler, boşluğa bakan aynalar mıydı?

Gözüm, aklım, fikrim var deme hepsini öldür! Sana çöl gibi gelen o göl diyorsa göldür!

Hep nefis çıkar karşıma, ölüp ölüp dirilsem; İnsandan kaçmak kolay: kendimden kaçabilsem….

İnsan…İplikte büklüm,suda bir anlık suret… Allah…Olmanın ona mahsus olduğu kudret…

O yüz, her hattı tevhif kaleminde bir satır; O yüz ki , göz değince Allah’ı hatırlatır…

Ben o kutsi nefesin üflediği kamışım; Ses onun , ben imzamı atmışım, atmamışım…

Bi bak zaman ve mekan nasıl kuşatılmış; Belli ki en tepeden en dibe atılmışız…

Sual: Ey veli insan nasıl olmalı söyle! Cevap: Son anda nasıl olacaksan hep öyle!..

Akıl, akıl olsaydı ismi gönül olurdu; Gönül gönlü bulsaydı bozkırlar gül olurdu.

İşaret bekliyorum, yağız ettim eyerli; Yanarım sorarlarsa ne getirdin değerli?

Her ağızda, her telde , fanilik dırıltısı Sonunda tek bir şarkı, tabutun gıcırtısı…

Son gün olmasın dostum, çelengim , top arabam; Alıp beni götürsün, tam dört inanmış adam…

Zeynep Didem Gezgin