HAYATIN BANA BİR BORCU VAR
Nedenlerin, niçinlerin peşini bıraktım artık.
Editor
0
Nedenlerin, niçinlerin peşini bıraktım artık.
Yaşanmış yılların hesabını tutmaktan da vazgeçtim.
Kaybettiklerime, yenilgilerime üzülmüyorum da,
Sadece nasibim değilmiş demek ki diyorum.
*
Bir bir yolcu ettim yüreğime dert olan keşkelerimi.
Ruhumu gölgeleyen hüznümü de saldım gökyüzüne,
Yaşadığım tüm boranları kabullenip, eyvallah diyerek,
Eksilmiş yanlarımla devam ediyorum hayat denilen bu oyuna.
*
Bu kabulleniş pes ettim demek değil asla, pes etmedim.
Sadece kabullendim çünkü;
Nedenler ve niçinlerle yaşanmayacağını öğrendim.
Aslında çok iyi biliyorum, yaşadıklarımda bende suçlu değildim.
*
İyi insan olmayı öğrettiler bana, her zaman dürüst olmayı,
Canını çok yaksalar da sen sakın can yakan taraf olma,
Kimsenin ahını alıp sırtındaki yüküne yük katma.
Vebal ağırdır taşıyamazsın, sen sen ol doğruluktan ayrılma.
*
Dinledim hep onları, kalbimde kötülüğü asla yer vermedim.
Her yüzüme güleni dost bildim, baş üstünde gezdirdim.
Kimseleri kırmamak için her defasında ben kırıldım.
En sonunda bende tükendim, dağıldım, paramparça oldum.
*
Çünkü ben iyi olmaktan hiç vazgeçmedim, doğru bu dedim.
Ama hep iyi niyetli olmakta doğru değilmiş bu hayatta,
Ben bu gerçeği ne yazık ki çok geç anladım.
Ama pişman değilim, ben yine doğrularımla yoluma devam ederim.
*
Şimdi herşeyi ardımda bırakıp, neyse diyorum geçmişe,
Yüreğimde umutla yeni pencereler açıyorum hayata,
Yaşıyorsam, her sabah yeniden bu hayata "MERHABA" diyebiliyorsam,
Demek ki yaşanacak güzellikler var, bu hayatın bana hala bir borcu var...
ŞİİR: Ayşe KARADENİZ
YORUM: Mustafa KARAAHMETOĞLU
