Şair, yazar, mütefekkir Dr. Ahmet Tevfik OZAN
“ÖLÜM, BUZDAN PARMAKLAR ÖRMÜŞ DAL UÇLARINA,
Editor
0
“ÖLÜM, BUZDAN PARMAKLAR ÖRMÜŞ DAL UÇLARINA,
SÜKÛT, BİR YILAN GİBİ KIVRILIP BÜKÜLÜYOR.
BAHAR UZAK MI UZAK, ÜŞÜMÜŞ KUŞLARINA,
VE HAYRET, GÖZÜMÜZDEN AYDINLIK ÇEKİLİYOR!...”
( A.Tevfik OZAN)
İki yıl önce 15 Ocak günü şair, yazar, mütefekkir, ülkü ve ülke sevdalısı, iman, vefa ve üstün ahlâk âbidesi dâvâ arkadaşım, kardeşim Dr. Ahmet Tevfik OZAN ebediyete irtihal etmişti.
Vefaat haberini aldığımda yüreğime kor ateş düşmüş, adeta kanım çekilip yıkılmış ve acımı şöyle ifade etmiştim;
“BU GÜN OZANIM GİTTİ,
SANKİ BİN CANIM GİTTİ!..”
O güzel dostu anlatmaya, duygularımı ifade etmeye kelimeler kifâyetsiz kalır.
Bir âlimin ölümü âlemin ölümü gibidir.
Yarım asır önce Hacettepe Üniversitesinde dâvâ arkadaşı ve kardeş olduğum Ozan ile sevgi saygı ve muhabbetimiz hiç kesilmeden artarak devam etti.
Kayseri’de ve Elazığ’da biz onun misafiri olurken fırsat buldukça o gelip hanemizi şereflendirirdi.
En son görüşmemizde Ankara’da bir müddet kaldığımız ULUCANLAR’da buluşmak üzere kavilleşmiştik.
Maalesef nasip değilmiş.
İnşaallah cennette buluşuruz.
Ozan’ım sanki bu şiiri
kendi sonunu hissederek yazmış;
“Ölüm dediğin ‘‘kuş’’ oğul!
Aşar dağdan, seçer seçer can alır!
‘‘Sevda’’ desen, bir aşınmaz taş oğul!
Coşar candan; çizer çizer kan alır!
Süzülürse bir güvercin ‘‘Yüce’’ den,
Kartal olsan fayda etmez, gidersin! ..
Garip gönlün, yaş yaş olsa gözlerden
Aksa gitse, yürek yaksa neylersin! ..”
Ozan’ımın kabri pürnur, ruhu şâd, makamı âli, mekânı firdevs cenneti olsun.
İnşaallah çok sevdiği Resulullah’a komşu olmuştur.
Ailesine, dâvâ arkadaşlarına, dostlarına ve sevenlerine sabr-ı cemîl temenni ediyorum.
GELİN EY FATİHA’LAR, YASİN’LER...
Hasan Bölecek Sayfasından ALINTI
