MİRAS YEDİLER

Babam sağdı lakin bizler yine de;
Durduk yere malı böldük vesselam.
Bire de yeterli dedik bine de;
Ne var ne yok ele aldık vesselam.

Masaya yatırdık tepeyi düzü,
Miras ya herkesin dört oldu gözü,
Görünmezin bile göründü yüzü,
Gelenlere epey güldük vesselam.

Böldük bölmesine sorun bitmedi,
Büyük haksız ipi iyi tutmadı,
Küçük olanın da aklı yatmadı,
Üçümüz arada kaldık vesselam.

Gelinlerin biri girdi araya,
Bakır kab,kıl palaz,geldi sıraya,
Göz koyuldu bankadaki paraya,
Balıklamasına daldık vesselam.

Şükür yoktu evde ölüm acımız,
Miras da iyiydi arttı gücümüz,
Beş tane erkektik bir tek bacımız,
Kızı bir kenara çaldık vesselam.

Aramızda hır gür çıktı kıyağa,
Kimi baş, kimi göz verdik dayağa,
Bu sefer de anam kalktı ayağa,
Onu küme taşı bildik vesselam.

Gel gelelim bu iş kolay bitmedi,
Üç numara payı kabul etmedi,
Sekiz gece, dokuz gündüz yatmadı,
Haydi, mahkemeye dolduk vesselam.

Hakim ortancaya sordu bu ne hal?
Demez mi hakim bey ben istemem mal,
Altın saklamıştı babam bir çuval,
İyice belayı bulduk vesselam.

Eyvah! eyvah! dedik içimiz yandı,
Bu sefer de; iş devlete dayandı,
Bir rüyaymış uyuyan da uyandı,
Elimiz boş, eve geldik vesselam.

Leylican & Leyla Yıldırım