KAR KARDEŞLİĞİ

Çok ufacık kaldım kendi gözümde filmi izlerken. Bence herkes izlemeli.

KAR KARDEŞLİĞİ
Ölürsem ve cesedimi yemekten başka imkan yoksa hayatta kalmak için, yiyebilirsiniz beni, size kırılmam. Aksine zaten organlarımı bağışlamış olduğum için bu beni sevindirir.

Çok zor #film #karkardeşliği ! İnsanın içini deşiyor yine de kendine bağlıyor. Doğal yaşamda insanın ufacık ve alabildiğine çaresizliğini görmek insanı hırpalıyor.

Sahi bize ne oldu ve biz “insan türü” kendimizi ormanların, gökyüzünün ve yeryüzünün kralı ilan ettik dersiniz? Ne zaman ulaştık o kibire? Ve o kibir bize her şeyi arsız biçimde tüketebileceğimize dair bir inanç fısıldadı?

1972 yılında And dağlarına çakılan uçakta aynı takımın Rugby oyuncuları olmasaydı da, birbirini tanımayan insanlar olsaydı, birbirilerini yemeleri daha mı az düşünme ve vicdani sorgulama gerektirirdi dersiniz?

Ben, herkesi kendi koşullarında değerlendirme yanlısı insanlardanım. Ve elbette her olayı da kendi özgün koşullarında anlamak önemli. Yani, zevk olsun diye sapkınlıktan kanibalizm değilse, doğanın ortasında ölümle burun burunayken zaten ölmüş birinin bir başkasına yaşam kaynağı olması beni vicdani bir sorgulamaya sokmuyor. Gerekeni yapma duygusuna itiyor.

Çok ufacık kaldım kendi gözümde filmi izlerken. Bence herkes izlemeli.
Herkes, kendi aynasına bakıp esasen “ne kadar ufacık” olduğunu hatırlamalı. Ölümle yaşam arasındaki incecik çizgiyi, hayatın keskin virajlarını ve doğa karşısındaki teknolojiye sahip olmayan insanın ufacıklığını deneyimlemeli.

Sonra bir süre kar görmek isteyeceğinizi sanmıyorum.

*fotoğrafı Uludağ’da çekmiştim. En yüksek yeri için rakım ort. 2500 m. Civarı- And Dağları rakım ort. 6.900 m.

#kardeşliği #filmönerisi

Ezgi Erkin Kozanlı

Avukat&Arabulucu
Bu resim için alternatif metin açıklaması yok