Editor
0
19. Yüzyılda Avrupa’nın Türk düşmanlığı kültürel bir düşmanlıktır.
Barolar meselesi genelgeyle yasal seçimleri ertelemeye örnek olabilir mi?
Sektördeki başarılı şirketlerle iş birliği sürecini geliştirmeye özen gösteriyoruz.
Şaka yapmıyorum.
Mesela ben bu sandviçi almak için,
*Bir müvekkile sizin dosyanızda vekalet ücreti asıl alacaktan fazla tutar, ben size yöntemi söyleyeyim dosyayı kendiniz takip edin demişimdir.
*Her yıl en az iki defa yurtdışına çıkıp, dünyayı keşfetme hakkımı oğlumun okul parasına yatırıp, kendimi vizyonsuz ve heyecansız bir hayata sıkıştırmışımdır.
*En sevdiğim insanlarla iki tek atmanın yerini, bugünde çok yorgunum, zaten trafikte var’a çevirmişimdir.
*Şehir dışında oturan annemi daha az görmeye gidebilmişimdir.
*Daha az kitap alabilmiş, kaloriferi daha idareli açabilmişimdir.
*Çikolatanın dahi fiyatına itiraz edememiş, içselleştirmiş bir koyun güdüsüyle aman tabi canım fındıkta çok pahalandı demişimdir.
*Başım ağrıyor diye dr gidebilmişsem de ruhum ağrıdığında gitmem gereken dr ihmal etmişimdir.
Daha liste uzar.
Ama en çok ne biliyor musunuz, bu sandviçin 48 tl oluşu-ki istanbul için normal bir semttedir ofisim- bizi, her birimizi, “seçim yapma” hakkından mahrum bırakıp, elindekiyle idare eden “aman ali rıza bey ağzımızın tadı bozulmasın”cılardan yapmıştır.
İşimizi, yaşam tarzımızı hatta eşimizi/partnerimizi bile seçemez hale getirmiştir.
Bu siyasi bir paylaşım falan değildir, bu insan haklarına ilişkin bir paylaşımdır. İnsanca yaşama hakkının kapsamına ilişkin bir paylaşımdır.
Dünya ve insanlık zor bir yoldan geçiyor doğru, lakin kıskanıldığımız avrupa’da 48 euroya sandviç, zaman zaman kapışıp barıştığımız amerika’da 48 dolara sandviç satsanız, ertesi gün o mekanı yerinde bulamazsınız.
İtiraz etme ve seçme hakkınızın elinizde olmadığı gün, #linkedln de onlarca iş ilanı olsa da, harika kariyeriniz başarıdan başarıya, ödülden ödüle koşsada, insan gibi yaşamış sayılmazsınız.