Ekimin Hüznü Çöktü
Yağmurlarla birlikte, hazanı karşıladık
Editor
0
Yağmurlarla birlikte, hazanı karşıladık
Oluk oluk sellere, Ekimin hüznü çöktü
Poyraz yüz gösterdikçe, üşümeye başladık
*
Fakir ve fukaranın, yaz ayı hep kârıydı
Huzursuzluk ektiği, ocağında darıydı
Yakıp kavurdukça kor, yüreğinin harıydı
Vurdukça bam tellere, Ekimin hüznü çöktü
*
Hesabı kitabına, uydurmaya çalıştı
Zor zahmetle geçinip, yaşamaya alıştı
Eğri büğrü yokuşun, tepesinden yol aştı
Doğrulmayan bellere, Ekimin hüznü çöktü
*
Renk renk çiçek açarken, şairlerin bağında
Duyguları donlaştı, yüreklerin dağında
Sevda şiirleriyle, kavrulurken yağında
Kalem tutan ellere, Ekimin hüznü çöktü
*
Gurbetciler dönerken, gözlerinde yaş ile
Özlem ağır bastırıp, yine başladı çile
Kasvet çöktükçe içe, haykırır oldu dile
Hasretle yad ellere, Ekimin hüznü çöktü
Nesrin Önem
Çanakkale
