Bunu çok ciddi soruyorum. Çocukluk zamanınızda Anneniz hiç çorabınızı dikti mi?

Yırtık olan kıyafetlerinizi anneniz dikip, siz de yeniden giydiniz mi?

Bunu çok ciddi soruyorum. Çocukluk zamanınızda Anneniz hiç çorabınızı dikti mi?

Bunu çok ciddi soruyorum.
Çocukluk zamanınızda
Anneniz hiç çorabınızı dikti mi?
Yırtık olan kıyafetlerinizi anneniz dikip, siz de yeniden giydiniz mi?

Bunun fakirlikle hiç ilgisi yoktu o zamanlar biliyor musunuz?
Tutumlu olmakla ilgisi vardı.

Araba bahsediyorum,
Rahmetli babacığım Cumhuriyet Savcısıydı,
Hiç markalı kıyafetlerim olmadı ama bu fakirlikten falan değildi.
Babam bizi böyle yetiştirdi,
Tutumlu ..

Bir ara Ataşehir'de iyi para kazandığım zamanlarda,
Bu tutumlu davranıştan uzaklaşmıştım.

Tişörtte leke mi var, bir şey mi döküldü.
Hemen onu ayır, git yenisini al.
Böyle bir tutumsuzluk örneği sergilediğim zamanlar var.

Bu tabii kişiden kişiye de değişen bir şey,
Ufak tefek lekeli kıyafetleri giyen milyonlarca insan da var.

Bunları şunu anlatmak için yazdım.

Abidjan'a geldiğimde Ataşehir'deki Haluk olarak geldim.
Sonra yavaş yavaş yaşamı, insanları tanımaya başladıkça,
Baktım ki,
Benim çocukluğumda babamdan aldığım terbiye burada da var.
O kadar tutumlular ki,
O kadar umursamazlar ki,
Lekeliyse lekeli, temiz ve giyilebiliyorsa asla atmıyorlar.
Kimse kimsenin lekesine bakmıyor.

Ve bu tutumluluk konusu beni çok etkiledi.
En son tişörtümü Türkiye'de Eylül ayında almışım, buraya gelirken.
Yani neredeyse 5 aydır,
Hiçbir tekstil ürünü satın almamışım.

Az lekeliyse giymeye devam ediyorum.
Biraz daha fazlası varsa, akşama kendi kendime kaldığımda giyiyorum.
Bir sürü tişört var ve hepsini dibine kadar kullanıyorum.

Yenisi pahalı mı, alamayacak durumda mıyım?
Hayır, pahalı da değil ama önce elimde olanlardan maksimum kullanımı sağlamaya çalışıyorum.

Çok lekeli olanları atıyor muyum?
Hayır, onlar lekeli belki ama hala temiz, hala giyilir vaziyette.
Onları da burada insanlara dağıtıyorum.

Burada insanlar öylesine tutumlu ki,
Kimse kimsenin kıyafetine bakmıyor.
Kimse sizin tişörtünüzle ayakkabınızla ilgilenmiyor.
Yokluktan geldikleri çin,
Her şeyin değeri biliniyor.

Burada beni en çok mutlu eden şeylerden birisi de,
Tutumlu olmayı tekrar öğrenmem ve uygulamam oldu.

Sevgilerimle,

Haluk Ilhan

Abidjan Cote d'Ivoire Founder