Sonraki İçerik
Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 18, 2020 0
Editor Temmuz 1, 2020 0
Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 15, 2020 0
Editors Eylül 29, 2024 0
Editors Eylül 29, 2024 0
Editors Eylül 29, 2024 0
Editors Eylül 29, 2024 0
Editor Mayıs 29, 2021 0
“İptal garantili acenteler tercih ediliyor”
Editor Nisan 25, 2020 0
Aşı virüsler üzerinde oldukça etkili
Editor Kasım 17, 2020 0
Tamamen elektrikli MINI Vision Urbanaut konseptini #NEXTGen 2020’de sahneye çıkardı.
Editor Haziran 5, 2020 0
Dikkat çok riskli! Bu yöntemleri sakın denemeyin
Editor Kasım 20, 2020 0
İlham veren BASE Talks bugün başlıyor
Editor Şubat 10, 2021 0
Polis, ''Kabak tadı verdi'' dedi, müdahale etti
Editor Mayıs 3, 2020 0
YOKSUL HASTALARI TEDAVİ ETMEKTEN YARGILANMIŞTI
Editor Aralık 28, 2020 0
Sabri Ülker Vakfı’ndan çalışanlara yönelik sürdürülebilir beslenme eğitimi
Editor Ekim 8, 2020 0
EN ÇOK CEZA GEÇEN YIL KESİLDİ
Editor Ocak 3, 2021 0
Online platformda düzenlenen etkinlikte; sosyal sorumluluk projeleri 5 ana kategoride...
National Geographic bu fotoğrafı 2013'ün en iyi fotoğraflarından biri olarak seçmiş.
Halt etmiş...
Çünkü tüm zamanların en iyi üç-beş fotoğrafından biridir bu.
Bu fotoğrafı çeken doğa fotoğrafçısı deklanşöre bastığı o anda gözyaşlarına boğulmuştur.
Hayvanın cesareti ve kişiliğinin gücüne
hayran kaldığını söyler.
Fotoğrafın hikâyesi şöyledir ;
Bu iki leopar anne ceylana yavruları ile oynarken saldırır. Ve anne ceylan kaçma şansı olduğu, mesafenin ve hayatını kurtarmanın kendi lehine olduğunu bildiği halde leoparlara teslim olmaya karar verir.
Çünkü önce o kaçarsa henüz hızlı koşamayan yavruların kaçması için fazla zaman olmazdı.
Onlara gerekli zamanı tanımak için tek çaresi vardı, kendini feda etmek...
Fotoğraf, yavrularının av olmadan huzur içinde kaçtığından emin olmak için kararlı bir şekilde bakarken, boğazı leoparın ağzında olan bir annenin son anıdır.
Duruşundan korkudan eser olmadığı anlaşılan anne ceylanın şu son anlarında dahi güvenli mesafe hesabı yaptığına eminim...
Ve yine eminim ki,
eğer mümkün olsaydı "Neden kaçmadın?" diye sorabilseydi fotoğrafçı
Uğruna ölünecek bir sebep bulmuşken, neden ölmeyeyim ki ? derdi anne ceylan....
İşte buna VAKAR denir.
Ne güzel şeydir o vakar..
Ne izzetli duruştur.
Hayvanatın fıtri masumiyetinde dahi böyle göz alıcı duruyorsa, eşref-i mahlûk olan insanda kim bilir nasıl asil durur varın siz hesab edin...
Ömrümün sonuna kadar, sana bir çok insandan daha fazla saygı duyacağım anne ceylan...
Erkan Bakırhan