İki okyanus gibiydik
Hani Yaradan' ın emrindekiler gibi Hiç kavuşamayan
Editor
0
Iki okyanus gibiydik
Hani Yaradan' ın emrindekiler gibi
Hiç kavuşamayan
Biri korken diğeri buz gibi olanından
Nasıl çarpardı kalbim adın geçtiğinde
Burda mı ki hissi kaplarken benliğimi
Yokluğun sonradan sarp bir kaya
Sırtını mı dayarsın yoksa bendine mi çarparsın
Hiç bilinmeyeninden
Sen gidince ne oldu biliyor musun?
Koca dünyanın yarısı gitti
Ayaklarım sanki boşlukta yürür gibi
Içim ürperirken batacağım korkusuyla
Okyanuslar üstünde yürüttüler inatla.
Ellerim var ya ellerim
Ençok da onlar üşüdü
Kalbimi hiç sorma
En son sende bıraktım
Bir taş aldim göğüs kafesime
Istemedim bir daha atsın..
Düşünüyorumda
Mutlumusun olduğun yerde ?
Çarpık bir gülümsemen bile acıtır içimi
Sahi var mı ?
Hani şu yüzüne yakışanından
"Seviyorum seni ya "demiştin ya
Zikrediyor musun yine
Yine kalbin benim gibi yerinden çıkacak gibi mi
Dur..!!
Söyleme
Bilmek beni ölümden beter eder gibi
Düşünüyorum da
Sen mutlu da ol.!
Sevgiyle boğul .!
Şen ol cocuklar gibi.!
Kahkahaların inletsin kainati hatta.
Ama ben öldükten sonra.
Isterim ki
Kiyametin olayım ey sevgili..!?
-Gülgün Özel
-inci
