SENSİZ KIŞ
Gittin gideli öyle ansızın
Editor
0
SENSİZ KIŞ
Üstadım, şairliğimin müsebbibi, en büyük aşkım, canım babam Halit Yerlikaya’ya ölüm yıldönümünde…
Gittin gideli öyle ansızın
Bir derin sızı bıraktın baba
Bu yara kabuk bağlar mı sandın
Kanar için için hicranın baba
Aylardan Ocak, günse On Bir’i
Kaç yıl oldu bak gideli beri
Götürdün birden bütün renkleri
Yalnız siyahı bıraktın baba
Kaldı gözümde hisli bakışın
Geçmez özlemi bu can yakışın
Tam ortasında bir kara kışın
Dondurdu beni ayazın baba
Ne kışlar eski kış, ne kar hülyalı
Ne de sırtımız sana dayalı
Ya sohbetinden mahrum koyalı
Tadı yok sensiz akşamın baba
Yok artık sobanın yanında minder
Oturup şöyle ısıttığın yer,
Ne dediğin var; “kızım bir çay ver”
Ne geçtiği var efkârın baba
Üşüyor içim, yüreğim hala
Takılıp kalmış bir kuru dala
Gittin gideli dönülmez yola
Savurdu tipin, tufanın baba
Kaçtı tılsımı, büyüsü karın
Kırıldı dalı akasyaların
Düş gördük sanki uyandık yarın
Masalmış meğer varlığın baba
Neslihan Yerlikaya Özmaya
