AĞLADI

Hayatına küsmüş, bir çocuk gördüm

AĞLADI
AĞLADI
Hayatına küsmüş, bir çocuk gördüm
Kendisinden büyük, yürek dağladı
Gül yüzüne baktım, bir selam verdim
Göz yaşını salı, verdi ağladı
Yavrum nedir senin, bu kadar derdin
Sordum ki dünyada, yokmu bir ferdin
Küçücük yaşında, sen neler gördün
Önüne başını, eğdi ağladı
O kadar doğaldı, köy kokuyordu
Dedi kimsesizim, yol arıyordu
Birine tutacak, el soruyordu
Elini yüzüne, koydu ağladı
Dalları kurumuş, filiz vermemiş
Kimse yardım edip, kanat germemiş
Mutlu bir gün görüp, sefa sürmemiş
Keman kaşlarını, büzdü ağladı
Ne annesi vardı, nede babası
Bir tek ona bakan, büyük babası
Anlat dedim çocukların paşası
Bütün dertlerini, dizdi ağladı
Kıyamadım küçük, mahsun yüzüne
Kurban olayım o, yaşlı gözüne
Hayat çok zor dedi, vurdu dizine
Issız bir sokakta, gezdi ağladı
Hatçe der elini, uzat tutayım
Yavrum ne istersin, söyle alayım
Ne olur gel bana, bir sarılayım
Yanan yüreğini, ezdi ağladı
Hatice AKKOL ATALAY
05.11.2020
( her hakkı saklıdır)
Görüntünün olası içeriği: 1 kişi, oturuyor, şunu diyen bir yazı 'Dünya, kötülük yapanlar yüzünden değil, seyirci kalıp, hiçbir şey yapmayanlar yüzünden tehlikeli bir yerdir. Albert Einstein'