ÖYLE İÇTEN SARILMIŞTIM Kİ
Şehre indiğim zaman ortaokul yılları
Editor
0
ÖYLE İÇTEN SARILMIŞTIM Kİ
Şehre indiğim zaman ortaokul yılları
Öyle hevesliydim ki okumak istiyordum.
Köye gidip gelirken kısaltırdım yolları
Bilgiyi ilmek ilmek dokumak istiyordum.
Bodrum kat loş bir oda kiralamıştı babam
Elektrik lambasını ilk defa görüyordum.
Emeğine karşılık vermekti bütün çabam
Karşılık vermediğim zaman hep eriyordum.
Belli bir programda geçiyordu zamanım
Yemeğimi yapmaya epeyce alışmıştım.
Tavizsiz sorumluluk içindeydi her anım
On üç yaşımda sanki yetmişe ulaşmıştım.
Gazı biten ocağı yakamadığım gece,
Soğuk bir çorba içmiş yatağıma girmiştim.
Geleceğe hayaller kurmuştum nice nice
Kendime isyan değil hep teselli vermiştim.
Kış günü büzgün biçim uykulu halimdeyken
Sıcak mı sıcak bir el başımı okşuyordu.
Garibanlık içinde ellerim koynumdayken
Korkma ! ben geldim diyen babam konuşuyordu.
Kalkıp öyle bir içten sarılmıştım ki Ona
Yaktığı sobadan çok enfesti sıcaklığı.
Birfâni kırk beş yıldır göz yaşı döker buna
Ulaşılmaz şekilde olsa da uzaklığı !
BİRFÂNİ .......Ölümünün 46. yıl anısına. Mekanı Cennet olsun.
