OKUMAZSANIZ SİZİ TEKNİK LİSEYE GÖNDERİRİM.

Hani bizde bazı veliler çocuklarına derler ya: ‘’Okumazsan seni sanayiye veririm!’’ diye. Muazzez İlmiye Çığ da bir kitabında, Sümerlilerin de benzer bir cümle kurduğunu ‘’ Seni götürüp tarlada çalıştırmadım, böyle yapan babaların çocukları okuyor, sen okumuyorsun. ’’dediğini yazar. Sümerli babaların tarla kavramı da bugünün sanayisi oluyor sanırım. Gerçi bir tarih, sevimli birisi tarafından ayağım kaydırılıp da dönem ortasında işsiz kaldığımda, ben de yarım dönem sanayide çalışmıştım. Ama çevremde bir Sümerli göremediğim için ‘’Okuyan da oralara uğruyor, merak etmeyin.’’ diyemedim. Siz görürseniz söyleyin lütfen.

Aynı şekilde, sanayide çalışmak dışında, ülkemizdeki teknik liseler de, bazıları tarafından sanki yetersiz çocukların gittiği yerler olarak kabul ediliyor. O yüzden geçen günlerde, sadece teknik liselilerden oluşan bir sınıfıma ders verirken, konuşmalarımızın gidişatına bağlı olarak onlara şunu dedim: ‘’Biliyorum bazı insanlar size aptal muamelesi yapıyor. Ama değerinizi biliyorum. Okullarınızda üniversite sınavında çıkacak soruların derslerini az görmeniz de sizi aptal yapmaz. Bunların da telafisi olur.’’ Bu çocuklar, maalesef özgüvenlerini yitirip de sınavlara hazırlanıyorlar.

Bu konuşmayı yaptığım zaman, tam da bir gün öncesinde, bir teknik liseli öğrencim, arkadaşına ‘’Doğalgazcı zaten!’’ diye başka bir arkadaşının kendisini küçümsediğini anlatıyordu. Ben de kulak misafiri olunca biraz konuşmuştuk. Konuşurken bana laf arasında elektroniğe de meraklı olduğunu, youtubeden seyrederek ve etrafına sorarak odasındaki bazı eşyaları otomatik olarak açtığını ama sonradan bu teknolojinin kendisini tembel bir insan haline getirmesi yüzünden tüm sistemi söktüğünü söyledi. Hocam dedi, çamaşır çekmecelerimi bile otomatik açıp kapıyordum. Ve bu çocuk ‘’okumaya elverişsiz’’ öyle mi?

Teknik liselerin önemini maalesef hala kavrayamanlarımız var. Halbuki tam randımanlı çalışan bir teknik lise, kendi masraflarını da

çıkarır, ülke ekonomisine de katkıda bulunur. Mesela benim bulunduğum şehirdeki bir teknik lise, laboratuvar masraflarını karşılamak için temizlik maddeleri üretti ve sattı. 2017 yılında devlete de 4.5 milyon gelir kazandırdı. Sadece temizlik malzemesi üreterek! Üstelik taleplerin hepsine de karşılık veremedikleri halde. Başka bir şehirdeki teknik lise de, okulun elektrik ihtiyacının karşılanması için, çatıya kurulan güneş enerjisi panelleri aracılığıyla, dört yılda 240 bin liralık tasarruf sağladı. 2019’da ise Mesleki Teknik Anadolu Liseleri ile Mesleki Eğitim Merkezleri’nde yapılan üretimden 392 milyon gelir elde edildi. Ve şimdi bu çocuklar, diğer sınava hazırlık öğrencilerine göre Matematiği, Tarihi, Coğrafyayı az görüyor diye işe yaramaz mı oluyorlar?

Aynı diğer okullardaki öğrenciler gibi, teknik liseli öğrenciler de iyi ki varlar ve değerliler.

Elif Terzi