NE KADARDA zormuş___
Editor
0
NE KADARDA zormuş___
Kalabalıkta yalnız kalmak
Senle dolu tıka basa boş oda
Dokunmuşsun her nesneme
Parmak izin var her zerrede
Gömleğimin yakasında ruj leken
Yastığımın üstünde saç telin
Kokun geliyor ılgıt ılgıt
Her suladığım da çiçeklerden
Menekşelerde unutmuşsun gözlerini
Donuk donuk bakıyor duvarda hayalin
Ne siyahsın nede beyazın ahengi
Tamam gride bir renk kabulüm de
Karışmasa sigara dumanına hayalin
Neden hep sessizsin konuşsana
Bir tek kalemin sesi duyuluyor
Kağıda her değdiğinde
Senin mevzun geçince şiirlerimde
Bir ah çekiyor kalem senin ismine geldiğinde
Üstüne basa basa yazıyorum
Yok arık diyorum gelmeyecek bir daha
Delik deşik oluyor kağıt üzüntüden
Bir ben varım tek başına burada
Bir’de oda dolusu sen varsın etrafta
Arkanda ne bırakım gitti isen
Sana dar gelen bana yetmeyen bir oda
N.H.R._353.şiir
