Kırıldıkça değişirsin Değiştikçe güçlenirsin Güçlendikçe umursamazsın Onlara teşekkür et.
Henüz kısa cümleler kuramıyorum ama bir gün belki…
Editor
0
Kırıldıkça değişirsin
Değiştikçe güçlenirsin
Güçlendikçe umursamazsın
Onlara teşekkür et.
Mayıs 2017’de paylaşmışım Natsume Soseki’ye atfedilen bu sözü IG hesabımda.
Düşündüm.
O günkü paylaşma motivasyonumu hatırlamaya çalıştım. Net gelmedi. Zaten hafızam da kötüdür benim.
Geçmiş geçti, gitti.
Bugün aynı söze bugünkü Zeynep gözüyle baktım.
Kırıldıkça değil, değiştikçe üzerime kırılmamak adına giydiğim beni koruduğuna inandığım ama bana ait olmayan zırhları çıkarmaya başlayarak daha çok kırılabilme cesaretiyle kendi derimi kalınlaştırmaya açıldığımı,
O kırılganlıklarımla ve hayatın bana akışta getirdikleriyle yüzleşebildiğim, acı çekmekten korktuğum bazen kaçmadığım bazen köşe bucak kaçıp hayatın beni kıstırdığı yerde ona teslim olabildiğim kadar güçlü hissettiğimi,
“Güçlendikçe umursamazsın” bölümünün bugünkü ben ile bağdaşmadığını, kendi anlayışımda güçlendikçe aksine yaşamda var olan varlıkları her gün daha çok umursadığımı, önemsediğimi, kırılsam da kırmamayı, üzülsem de üzmemeyi, incinsem de incitmemeyi tercih etmeye çabalayarak büyüdüğümü,
Büyüdükçe ağzımdan çıkan ufacık bir ifadenin bir başkasının yarasına ok gibi saplanma ihtimali korkusu ile daha nezaketli olmaya çabalamayı, söylemektense susmaya meyletmeyi bir adım daha öğrendiğimi,
Fark ettim.
İnsanın evrim yolculuğu..
Yol hiç biter mi?
Nefes aldığımız her gün yeniden, her an en baştan…
Henüz kısa cümleler kuramıyorum ama bir gün belki…
Herkese çok teşekkür ederim.
