Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 18, 2020 0
Editor Temmuz 1, 2020 0
Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 15, 2020 0
Editor Ekim 31, 2024 0
Editor Ekim 30, 2024 0
Editor Ekim 9, 2024 0
Editors Eylül 29, 2024 0
Editor Ekim 4, 2020 0
Yayla ürünleri artık bir tık uzağınızda.
Editor Temmuz 28, 2019 0
Hamile olup olmadığınızı mı merak ediyorsunuz? Bunu öğrenmenin kesin tek bir yolu...
Editor Ocak 1, 2021 0
Bayi Altyapı Tahsilat Yönetimi Platformu ve Varlık Yönetimi Platformu gibi projelerin...
Editor Nisan 9, 2020 0
Sağlık çalışanlarının önce sağlığı korunmalı, sonra mağduriyetleri giderilmeli ve...
Editor Şubat 16, 2022 0
Uluslararası sözleşmeleri içeren 5 ayrı kanun teklifi TBMM Genel Kurulu'nda kabul...
Editor Nisan 18, 2020 0
DOĞRU BİLDİĞİNİZ YANLIŞLAR!
Editor Aralık 29, 2021 0
TOBB Finansal Teknolojiler Meclis Başkanı Sayın Koray Bahar'ın görüşü
Editor Ocak 20, 2021 0
Workup Girişimcilik Programı’nın 6. dönem mezunu Mindsite’a 1,9 milyon TL yatırım...
Editor Mayıs 27, 2021 0
Yaygın aşılamada kısıtlamaları gevşetmek
Bir yandan memleket sevdasıyla yanıp tutuşan gençler ile diğer yanda o gençlerin yolunu gözleyen sevdiklerinin iletişimini sağlayan Kara Tren, taşıdığı mesajların öneminin farkında olmadan seyir alır rayların üzerinde. Ona yüklenen bu vazife o kadar ağırdır ki, insan olsa yüreği çatlar, böylesi bir yükü taşımaya cesaret edemezdi!
Tarihler 1915’i gösterirken, dünya sahnesi kanlı bir savaşa tanık olmuştu. Türklerinde birçok cephede savaştığı yer ve göğün savaş, keder, acı ve hüzünle koktuğu senelerde, nice askerler akıbetin içinde meçhule gitmişlerdi.
Bir de tren garları! Tren garları savaş alanları gibi tıklım tıklım dolu… İnsanlar tren garlarında evlatlarının, eşlerinin, babalarının, sevdalılarının haberlerini beklemekteydi. Saatlerce tren raylarına bakıp haber getirecek olan kara treni beklemekteydiler… Onların meskeni olmuştu tren garları. Haberin gelmesini bekledikleri tren, türkülere konu olan “Kara Tren”di.
Biçare düşmüş bedenlerde acı hakimdi; her bekleyiş bir ağıt yaktırırdı. Ne umutlarla beklenen kara tren, çoğu zaman iyi haber de getirmezdi. İşte o an, tren garları dökerdi gözyaşlarını! Bekleyenlerin feryatları yükselir gökyüzüne dokunurdu, gökyüzü bu çağrıya karşılık verir, yağmur damlaları olarak dökerdi gözyaşlarını.
Kara tren gecikir belki hiç gelmez, düşüncesi sarıyor bekleyenleri. Umutlar tükeniyor usulca, her geçen gün biraz daha acı sarıyor bedenleri. Dağlarda salınır da derdimi bilmez diyor bekleyen gamlı yürekler. Dumanın savurur halim hiç görmez… Gam dolar yüreğim gözyaşım dinmez diyerek acının tarifsiz tarifine noktayı koyuyor.
Ağlamaklı seslerde, yaralı yüreklerde türkü oluyor bekleyişler. Dilden dile dolanıyor, günümüze dek…
Özhan Eren’in kaleme aldığı harika eser böylece ortaya çıkmış oluyor.
Büşra Aslan