İSİMSİZ ŞEHİR____

Sırtımızda bir çuval dolusu hayal
Gelişigüzel tıkıştırılmış
Asırlık özlemler
Birkaç saate sıkıştırılmış
Titreyen iki çift ayak
Hasretten kurumuş iki dudak
Karşılayanı olmayan buluşma
Yabancı bir şehir
Çok eski iki tanıdık
Zembereği boşalan zamansızlık
Takvim yaprakları kuş olmuş uçuşuyor
Başımızın üstünde
Kaç asır beklenirse bir merhabaya
Nasılda inanmıştı kollarımız
Sarılınca bir daha bırakmayacağına
Sayma diyorum lokmalarımı
Utanıyorum işte
Bakma diyorum ellerime
Titriyor işte
Ses tonumda bu değil anlasana
Allı morlu zilli çingene
Rezil oluyoruz bak cümle aleme
Gülme ulan diyorum gülme
Bizi kimse tanımaz ki diyorsun bana ne
Ne güzel sarhoş olmuştuk
Sarhoşluğunu sevdiğim
Şişenin dibinde uyumuştuk
Kendimizi ne güzelde unutturmuştuk
Ne kadarda çabuk geçti zaman
Aldı götürdü seni cam kenarındaki koltuk
Benim can kenarım yine boşluk
Vedaları hiç sevemedim
Bir el sallamak borcum olsun
Alt üst oldu fizik kuralları
Biz yoktan var olmuştuk
İsmi olmayan şehirde
Kimsenin duymadığı şarkıda
Hasedinden çatladı bütün şairler
Biz seninle o gün şiir olmuştuk
Esas mevzu ne biliyor musun
Biz o gün kaderi de uyutmuştuk
N.H.R._547.ŞİİR._10/01/2019