HÜMA KUŞU

Yükseklerde uçarken gelip başına konsa

HÜMA KUŞU

HÜMA KUŞU

Zülf-i siyahı sâye-i perr-i Hümâ imiş
İklîm-i hüsne anun içün pâdişâ imiş.
« Siyah zülfü Hümâ kanadının gölgesiymiş.
Güzellik ülkesine onun için padişahmış. »....BAKİ
*********************************************************

Yükseklerde uçarken gelip başına konsa
Bil ki bahtına doğan güneştir hüma kuşu
Getirdiği şans ile onmaz dediğin onsa
Efsanevi simurgla kardeştir hüma kuşu

Semayı mekan tutar inemez asla yere
Özgürce dolaşırken göğsünü gere gere
Onunla hemhal olur şu dağ, ova şu dere
Sevgi ve mutlulukla özdeştir hüma kuşu

Kanat açıp göklere sessiz süzülüp giden
İnzivaya çekilip kendi kendine yeten ,
Masmavi bir dünyada uzaklaşarak yiten
Vefalı ve sevecen bir eştir hüma kuşu

Yedi kat asumanda uç diye yaratmış hak
Yere inmesin diye vermemiş ona ayak
Türkülerde yeri var şair, ozana kaynak
Gönüllerde sönmeyen ateştir hüma kuşu

NİLÜFER SARP

Ve bir türkü....

"Huma Kuşu Yükseklerden Seslenir
Yar Koynunda Bir Çift Suna Beslenir
Sen Ağlama Kirpiklerin Islanır
Ben Ağlim ki Belki Gönül Uslanır" ANONİM
*

Fotoğraf açıklaması yok.