GÜLE GÜLE

.... Ne yöne dönsem acı feryatlar

GÜLE GÜLE
GÜLE GÜLE
....
Ne yöne dönsem acı feryatlar
Kulaklarımı tıkayamamanın çaresizliğinde kıvranırken
Her elimi uzattığımda kan gülleri dolanıyor parmaklarıma
Kime deva olayım derken
her dokunan bir parçamı alıyordu bendimden
Yapma diye inleyen yüreğim iç kanamadan muzdarip
Kimseye birsey diyememenin burkulmasında diz çöküyorum önünde her kelimenin
Ne anlatayim şimdi ben
Göz bebeklerimi oku
Oku ki ; senin tanıdığın insan mıyım belle beni
Vicdan denilen secdeye verdim başımı
Kurban eyledim sevdana
kimse değmesin diye yasına
Esaret kılıcım ellerimde saldırdım son bir canla
Anlayasın istedim
Ardında kalan her bir fotoğrafın anısına
siliniyor suretin
Yanındaki ben değilim
Heyhat..!! bir resmimiz bile yok ki
Yüzümü sürebileceğim
Nasıl bir yüzsüzlük
Bana ait olmayan bir resme bile, senleymis gibi gıpta eylemek
Şimdi git
Gittigin yerde adımı bırak, yüzüm bile gelmez gözünün önüne
Bir an kalır mısın bilmem ama
Nefesin kesildiğinde
Bil ki can vermistir bu yürek
Güle güle en sevdiğim
Güle güle demek bile bir nimet
Gülgün Özel
Bir 1 kişi ve yiyecek yakın çekimi olabilir