GELMİYECEĞİNİ BİLSEMDE BEKLİYECEĞİM
Bugün belki gelirsin, hayalleriyle avuttum kendimi
GELMİYECEĞİNİ BİLSEMDE BEKLİYECEĞİM
Bugün belki gelirsin, hayalleriyle avuttum kendimi
Sevda pınarlarında yıkadım umutlarımı
Sonuna kadar açtım,sevda türkülerinin sesini
Çayımın deminde sevdim,duygularımı
Güneşin doğuşunu astım bakışlarıma
Seni sevdiğimi yazdım
Papatyaların kadife aklarına
Bir bir yoldum ,eline batmasın diye
Bir avuç kırmızı gülümün dikenlerini
Sarmaşıklara sardım,menekşelerin gülüşlerini
Biliyorum,sen çocukların masumluğuyla gelirsin bana
Hem oyunlar oynardık geldiğinde
Yüreğimin köşe kapmacalarında
Sahi güzel olurdu değilmi
Eğlenirdik doyasıya çocuklar gibi
Hiç kirletmeden temiz sevgimizi
Belki,taçlar yapardım yıldızlardan saçlarına
Okşardım seni
Portakal çiçeklerinin kokularında
Ah bir gelseydin,yenerek mesafeleri
Görebilirdin yoluna serdiğim
Kırmızı,beyaz halıların izlerini
Sen gelince,kör kuyuya atardım sensizliklerimi
Bir daha karartmasın diye günlerimi
Güneşte kuruturdum ıslak hayallerimi
İsterdim ki,kulaklarına kuş sesi olsun
Mutluluğumuzun kına geceleri
Bak, işte yine araba vapuru iskelesindeyim
İçimde heyacanım,elimde karanfil demetim
Bu kez belki gelir diyorum
İnan her yolcuya kilitleniyor gözlerim
Ama yine gelmiyorsun
Yine bakışlarıma düşmüyor tebessümlerin
Bir daha umutlarıma küsüyor nefesim
Ama kararlıyım
Hiç gelmiyeceğini bilsemde
Yarın seni yine burda bekliyeceğim.
Abdurrahman Güngör
20.07.2020