GELİBOLU YOLLARINDA

Yaman olur Gelibolu sırtlarında ayaz.

GELİBOLU YOLLARINDA

GELİBOLU YOLLARINDA / Naime ÖZEREN

Yaman olur Gelibolu sırtlarında ayaz.
Rüzgar fırtınaya döner birden, göz gözü görmez.
Katırlar yüklenir cephanelerle,
Gece yol alınır yağmur, kar denmez.
İnatçı katırları kadınlar çeker,
Ayakları yarı çıplak, sırtları ince.
O kadınlar ürperirler derinden,
Soğuktan mı, acıdan mı bilinmez…

Issız gecede kurbağa sesleri
Bastırır kadınların yürek sesini,
Gruptaki Hilal-i Ahmer hemşireleri
Ulaşır birazdan Sargı Yeri’ne.

Bir su başında kısa bir mola;
Bedenler yorgun, yok başka çare.
Bir kadın sesi böler geceyi hafif ve ince,
Ardından bir bebek sesi…gelir en güzel müjde.
Gelibolu yollarında doğmuştur vatanın en genç eri,
Adını ne koydular kimse bilmedi.
Sarıldı bir çaputa bebek orada,
Yalvardılar, yakardılar yok fayda.
Ne söylense bir türlü olmadı ikna,
Dönmedi geriye loğusa ana.

İşte o analar;
Koklamaya kıyamadıkları gonca gülleri,
Babalar, yetiştirdikleri Koçyiğitleri,
Bile bile gönderdiler ölüme,
Ardından ağlamadılar bile…

Anafartalar’da, Arıburnu’nda, Conkbayırı’nda,
Çocuklar vardı askerlerin arasında.
Çaputtan topları kalmıştı sokakta,
Defterleri, kalemleri, atlasları sınıfta.
Kimi Balıkesir, kimi Galatasaray Liseli,
Kimi deTrabzon Liseli, tıbbiyeli,
Okullar o yıllarda hiç mezun veremedi.

Ağızlarında annelerinin sütü kokardı,
Adı neydi, nereliydi bilmek neye yarardı.
Çok masum, çok genç ve deneyimsizdiler.
“Vatan için canımız feda” dediler,
Umutlarını hiç yitirmediler,
Kimi bir aileye, kimi sevgiye,
Kimi de bir sevgiliye hasret
Papatyaların, gelinciklerin üzerine düştüler.

Körpeydi cesetleri,
Savaşırken devleşen ince bedenleri
Dalından yeni koparılmış güller gibiydiler.
Yüzlerinde mutlu bir gülümseme,
Sanki savaşı kazanacağımızı önceden bildiler.
Öyle güzeldi ki gittikleri yerler;
Bir daha geri dönmeyi asla düşünmediler…

Ruhunuz şad olsun,
Ey, çocukken toprağa düşüp orada büyüyenler…
Ağlamak istiyorum, ağlayamıyorum,
Anlatmak istiyorum, anlatamıyorum,
Sizi anlatmaya yetmeyen kalemimi kırmak istiyorum.
Yalnız şu bir acı gerçek ki:
“Vatanın bağrına düşman dayamış hançerini”
Kan akıtıp, can verip vatanlaştırdığınız bu yerler
SATILIYOR PARSEL PARSEL! ...
Duyup ta bunları kahrolmayın orada siz aziz şehitler.
Öyle bir Türk Gençliği yetişiyor ki;
Eğer,” UĞRUNA ÖLÜNECEK VATAN KALIRSA”
İnanın,ardınızdan seve seve gelecekler…

Naime KOÇ ÖZEREN

Not: İzmir 9 Eylül Üniversitesi ve Ekonomi Üniversitesindeki Çanakkale Geçilmez adlı anma programlarında okumuştum...

Görüntünün olası içeriği: bir veya daha fazla kişi