DÜŞ GİBİ /Anneme
Hani diyorum; Bir yağmur sonrası
Editor
0
//** Hani gökkuşağının iki ucu yerde ya... Küçük bir çocukken yaşamın öte yakasına giden sevdiklerimizin, gökkuşağına tutunarak yeryüzüne gelebileceğini hayal ederdim. Çocukluk İşte. Can suyum anneme yıllardır tükenmeyen özlemimle....
DÜŞ GİBİ /Anneme
Hani diyorum;
Bir yağmur sonrası
Gökkuşağına tutunup
Geliversen aniden
Kapım aralansa
Süzülsen içeri düş gibi
Renk gibi, ışık gibi
Doluversen odama
Huzur gibi…
Ilık nefesini duysam alnımda
Kalbim fırlar mı yerinden?
Deli gibi…
İşte o zaman
Kayıp gider saçlarımdan tokalarım
Heveslenir peşine düşmeye
Kırmızı pabuçlarım
Unuturum
Fındık dalına asılı beşiğimde
Gün boyu seni beklemelerimi,
Unuturum
Senli sensizliğimi,
Yatılı okuldaki kimsesizliğimi,
Garipliğimi…
Yamalı dizini gösterip:
“ Siz, okumaya mecbursunuz! ”
Diyen duruşun eklenir kimliğine
Hamurun yoğrulmuş senin
Sabırla, şefkatle,
Cömertlik ve azimle...
Bilirim:
“Gel ” desem… gelemezsin
Gözümün nuru, hasretim…
Görünen köyün ardı yakındır,
Bekle beni anneciğim,
Geleceğim…
Naime KOÇ ÖZEREN
