BOŞLUK

Benim boşluğa baktığım çok oldu

BOŞLUK
BOŞLUK
...
Benim boşluğa baktığım çok oldu
Keşke bir dönüp baksa diye içlendiğim
Her canı yandığında içime kendime konuştuğum
Duysa da umursamazdı biliyorum
Ama seviyordum.
Yillar geçsede dilimin ucunda veda teranesi
Hergece yatmadan bir daha, ama bir daha ezber ettiğim o son senaryo
Kendim yazıp kendim oynadığım
Ve en çok benim ağladığım
"Kendine iyi bak lütfen "cümleleri
Ve klasik bir fon müziği.
Benim boşluğa baktığım çok oldu
Ucunu bucağını bulamadığım
Girdabında boğulduğum okyanuslarım
Cebimde sakladım hep ellerimi
Nereye koyacağınmı bilemeden
Her yalnız kalışımda
Kendime daha sıkı sarıldığım
Uzaktan izlemek en sevmediğim yanı bu hayatın
Ve dokunamamak o resme
Oysa tek bir fırça darbesiyle
Biliyorum gamzelerim daha derin.
Gidişinle ton çekiyor bu dünya
Adımlarım kalkmıyor yerden
Gökyüzüne kocaman bir "yoruldum" bırakıyorum
Sadece benim okuyabildiğim
Kimsenin görmesini istemediğim bir heybe dolusu acılarım.
Nisanın son yağmurlarında terkettim bu şehri
Ve kapısında girilmez yazan bir anahtarla yüreğimi naksettim toprağa.
Aynı renkle atsın diye
Zira kahve, gözlerinden bana hediye.
Birkez duydum dudaklarından seviyorum kelâmlarını
Onu da umursamadığımı gösteren bir maskeyle yüzümde
Geceye örttüm kapını.
Beni çaresiz görme bilme istedim
Oysa nasıl titrekti ruhum
Bir çocuğun ürkekliğinde
Birgün o boşlukta yaşlansam bile
Biliyorum ki yüreğim yüreğinde
Ebedi istirahatte.
Gülgün Özel