BIRAKTIM KENDİMİ
Sanki yanmış mumun kopmaz ipiyim
Editor
0
Şu gurbet ellerde şaşırdım kaldım
Dumanı çökmüş dağlar gibiyim
Bıraktım kendimi Lodos’a saldım
Güneş vurmuyor hava karardı
Gökkuşağı çıktı etraf morardı
Her bir yanım ayva gibi sarardı
Bıraktım kendimi Poyraz’a saldım
Yağmur taneleri vuruyor cama
Hayallere daldım girmişim gam’a
Ne zalimsin gurbet bitmezsin ama
Bıraktım kendimi Yıldız’a saldım
Ne acıdır bu gurbetin ölümü
Yazık etti törpüledi ömrümü
Gece oldu hüzün çöktü gönlümü
Bıraktım kendimi Kıble’ye saldım
Rızkımızı veren Mevla’ya saldım...
Hatice Akkol Atalay
02-01-2020
