BİR KAÇ AVUÇ YÜREKLİ KIZ
Göçmen kuşlar ayrılırken Elazığ’dan,
Öğretmen Okullarının kuruluş yıl dönümü anısına...
BİR KAÇ AVUÇ YÜREKLİ KIZ
Puslu bir eylül sabahı
Göçmen kuşlar ayrılırken Elazığ’dan,
Bir kaç avuç, yürekli kız geldi o şehre
Güz yağmurlarıyla birlikte
Uzak diyarlardan.
İlk defa ayrılıyorlardı yuvadan;
Biraz yorgun, biraz ürkek, biraz perişan
Üzülmeyeceğini bilselerdi babalarının,
O anda döneceklerdi geriye inan.
Günleri aylara,ayları yıllara eklediler.
Sevdiler, sevildiler, ağladılar, güldüler.
Usta ellerde bir oya gibi işlendiler.
Hamdılar, yandılar, piştiler…
Orada, en iyi bahçıvanlar yetiştiler,
Dünyanın en nadide çiçeklerini yetiştirdiler.
Orada,en titiz kuyumcular yetiştiler;
Dünyanın en değerli mücevherlerini işlediler.
Orada,dünyanın en iyi nakkaşları yetiştiler;
Çocukların yüreklerine; vatan,
Bayrak,özgürlük,Atatürk yazdılar altın harflerle.
Oradan ayrılırken her biri ayrı birer değerdiler.
Elazığ Kız İlk Öğretmen Okulu’nu
Üstün başarılarla bitirdiler.
Onlar artık ÖĞRETMEN’diler
O birkaç avuç yürekli kız,
Babaları üzülmesin diye iyi ki geriye dönmediler…
Naime ÖZEREN