BİLME

Kırgınlığım Ah içimde büyüttüğüm sarmaşık misali kırgınlığım

BİLME
BİLME
...
Kırgınlığım
Ah içimde büyüttüğüm sarmaşık misali kırgınlığım
Bir sıcaklık gördüğünde bahar zanneden uyuşuk bir yüreğim
Ve o baharda yağmurlara hasret gözlerim
Yüreğim
Ah içimde büyüttüğüm her kırıldığında daha bir dayanıklı olmalısın diye sarıp sarmaladığım yüreğim
Uzandığımda orda zannettiğim, ama boşluğu kaplayan suretin
Öğretemem ben.!
Ben anlamam her defasında sürçen dilden
Ben ağrıyı bilirim kanayan acıyı
Sayfa kapatmayı
Temize çekmeyi
Ve her defasında inanmayı
Hatırlamamayı
Ki unutmadığında hatırlamıyorsun da..
Bildin mi..?
Koşup sonuna varamamak
Hep yeni baştan başlamak
Bıraktığın yerden almak
Ve suçlu gibi aslında kırgınlıktan gözlerine hiç bakmamak
Bildin mi..?
Anlatamam ben..!
Ben anlamam parlayan, biranda sönen alevden
Ben yağmur olmayı bilirim, gece gibi örtmeyi
Silmeyi
Tükenmeyen kalemle bile tükenmeyi
Ve her defasında susmayı
Ki konuşunca geri almak mümkün değil
İyisi mi hep içine konuşmak
Bildin mi..?
Ben cok şeyi bildim
Ama bilmiyor gibi duamda zikrettim sana olan dillerimi
Ürktün çoğu zaman bu suskun ummandan
Ki ummanlar çağladığında yerlebir dünya
Bildin mi..?
Bilme..!
Bilme ki; hayat en güzel dersi verebilsin
Bakalim 'tam not alabilecek misin.?
Ki hayat sınıfta kalanlara tekrar hakkı vermez
Ve ne diyorlardı
Bir kitap ikinci sefer okunmaz
Bilme..!
Belki bilmediğinden sual olunmaz
Gülgün Özel