Çocuğu ve Genci Iskalıyor muyuz?

                  Çocuğu, genci ve kadını aşağılayan ve görmezlikten gelen, çalışmayı ve başarıyı hor gören bir toplumun güçlü olma hayali olmasa gerek. Sözlü ve yazılı ifadede kendini gösteren dil, kültürel kimliği yansıtır ve toplumdaki bireylerin de kişiliklerinin bir parçası olarak ortaya çıkar. Toplumdaki olumsuz görüngüleri gözden geçirmek istiyorsak, öncelikle bu görüngülerin dille ortaya konulduğu gerçeğini göz önünde bulundurmak ve bu konuda olumsuz dilsel kullanımları, deyimleri ve bilinçsizce ortaya konulup dile yansıyan alışkanlıkları sorgulamakla işe başlamak gerekir diye düşünüyorum. Örneğin "aklın ermez", “sen küçüksün, sen sus”, “senin aklın bu konulara çalışmaz”, “çabuk yat, gelirsem görürsün”, “büyüklerin yanında böyle konuşulmaz”, “bu kadarcık aklıyla”, “ergen işte”, "sen karışma", "sen karışacak yaşta değilsin", "evde tüm kararları baba verir" gibi sözler çocuğa ve gence yöneltilen olumsuz dilsel kullanımlardır. Küçümseyici, hakaret içeren ve dışlayan bu ve benzeri sözlerle ıskaladığınız çocuğun ve gencin, aslında mükemmel bir beyne sahip olduğunu kabul etmek ve onu bir birey olarak ciddiye almakla işe başlamak lazım. Bu, toplumun sağlıklı geleceği için alınması gereken en acil önlemdir...

          Çocuklar ve gençler aslında kötü alışkanlıklarla dünyaya gelmiyorlar. Tüm güzel ve kötü alışkanlıklar, önyargılar ve düşmanlıklar çocukken ve büyürken aileden ve çevreden ediniliyor. Harvard Tıp Fakültesi’nden Nöropsikiyatri Uzmanı Teicher; buna benzer sözlü saldırıların, çocukların ve gençlerin beyninde yapısal deformasyonlara yol açtığını, özgüveni sarsan dil kullanımlarının beynin hassas bölgelerinde küçülmeler oluşturduğunu ve çocuklarda epilepsiyi taklit eden anormal beyin dalgaları geliştiğini dile getirmiştir. Ayrıca, sevgiden yoksun, hakaret yüklü olumsuz ortamlarda büyüyen çocuklar kinci ve kavgacı olmaktadır. Utanç duygularıyla büyüyen ve dışlanan çocuklar, kendini işe yaramaz görme ve suçlama eğilimleri göstermektedir. Bu nedenlerle, ilk anda normalmiş gibi görünen, ancak çocuğa ve gence ileride toplumda kendi karakter ve kişiliği ile var olabilme özgüvenini kaybettiren dilimizdeki onları küçümseyici tüm o olumsuz unsurları gözden geçirmemiz gerekmektedir.

Prof. Dr. Nevide AKPINAR DELLAL

13.07.2016