Önceki İçerik
Sonraki İçerik
Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 18, 2020 0
Editor Temmuz 1, 2020 0
Editor Temmuz 4, 2020 0
Editor Haziran 15, 2020 0
Editor Mart 11, 2024 0
Editor Ocak 25, 2024 0
Editor Ocak 20, 2024 0
Editor Aralık 27, 2023 0
Editor Mart 22, 2021 0
“Hayatımdaki en önemli şiirleri benimle alakası olmayan zamanlarda yazdım”
Editor Eylül 8, 2020 0
Bugün ne kadar da iyi görünüyorsun, Mildred
Editor Ağustos 14, 2021 0
Eski seramik, mermer ve granitlere yepyeni görünüm: PROF W-TG
Editor Eylül 3, 2020 0
Sevginin, paylaşmanın ve dayanışmanın arkadaşlığın olmazsa olmazları
Editor Temmuz 31, 2019 0
Bu fotoğraf karesi, içinde yer almaktan dolayı, meslek hayatımda beni en çok mutlu...
Editor Nisan 12, 2020 0
TCK’nin mimarı Prof. Dr. Adem Sözüer’den infaz yasası teklifiyle ilgili eleştiri:
Editor Eylül 27, 2021 0
UMUT VAKFI - 28 EYLÜL BİREYSEL SİLAHSIZLANMA GÜNÜ
Editor Şubat 24, 2021 0
Suriye’de Covid-19 testi için eğitimler
Editor Ocak 22, 2021 0
Zorlu PSM Genel Müdürü Filiz Ova kimdir?
Editor Aralık 31, 2019 0
Berdel, öç karşılığı evlenme, beşik kertmesi, kuma, kan bedeli evliliği, analı kızlı,...
Sonra 'ara vermek' ne demek dedim?
Ve kendime giydirdiğim her kimliğimi; bana hizmet etmesi gerekirken beni büyütmek için ne kadar ara vermemek üzere çerçevelediğimi farkettim.
Bir girişimci olarak hep, her gün bilgisayar başında çalışmam gerekir; çalışmazsam işimi büyütemem, geliştiremem, takım arkadaşlarıma yetemem diyerek çerçevelemişim…
Bir iş insanı olarak, agresif okuma ve bilgi bombardımanı ile kabımı doldurmam, bunu yapmazsan verdiğim danışmanlıklar için yeterli olamam diye çerçevelemişim…
Bir anne olarak, oğlumun ihtiyacını o daha ihtiyaç olarak farketmeden dahi karşılamaya hazır olacak şekilde koşullarımı hazır tutmalıyım diye çerçevelemişim; onunla olacağım zamanı dahi bir iş toplantısı saati gibi programlamışım…
Bir kadın olarak desem…Orası biraz karışık, gelli-gitli…Kendi takımlarının liderliğini yapan ve kendi ayaklarını kurumsallaştırmaya çalışan hemcinslerim okuyorsanız el kaldırın:) Düğümlerimizin bir kısmı maskulen kaosun içinde unuttuğumuz dişiliğimizde…
Sadece İnci olmak desem…Oradada bu aralar rutinlerinin içinde bir tutsaklık çerçevelediğim…Farkında ve rahatsız…
‘Ara vermek’ dediğimiz, şu andaki iş hayatının suptil bilincinde olan tembellik, işe yaramamazlık, bir şeyleri kaçırmak değil; tam tersine dolan kaplarımızı boşaltmak, önceliklerimizi belirlemek, hayatımızda artık kalbimize hizmet etmeyen sözcük, cümle, bakış ve hatta insanı bırakabilmek ve sadece yaşamın şu anında olanı kutlayabilmek…
Geçen hafta ara tatildi…araya bayram girdi…Farkındayım, ben ‘aralanamadım’…
O yüzden bugün çalıştığım yerden bol bol bahçemdeki sümbülleri izlemek istiyor gönlüm…